Co to jest ?
Po wapniu, fosfor jest drugim najbardziej rozpowszechnione mineralnych u ssaków, w tym psy i koty. Podobnie jak wapń, występuje w największej ilości w kościach (około 86%), ale znajduje się również w innych tkankach, takich jak mięśnie (około 8,6%). Podobnie jak wapń nie istnieje w stanie wolnym, ale w postaci fosforanów.

Dlaczego to jest ważne?
Fosfor pełni wiele kluczowych funkcji, głównie jako składnik związków niezbędnych do prawidłowego metabolizmu. Należą do nich: fosfolipidy i fosfoproteiny, które są ważne w tworzeniu błon; kwasy nukleinowe DNA i RNA; inne nukleotydy, takie jak ATP, które są istotnymi składnikami metabolizmu energetycznego; kofaktory enzymów. Fosfor odgrywa również rolę w regulacji [[Równowaga i homeostaza podstawowych jonów i związków-Anatomia i fizjologia| równowaga kwasowo-zasadowa]].

Role w ciele
Jeśli chodzi o rolę strukturalną, główną funkcją fosforu jest, w połączeniu z wapniem, tworzenie twardych struktur, takich jak kości i zęby. Fosfor bierze również udział w wielu kluczowych procesach, takich jak integralność błony i dostarczanie tak zwanych związków bogatych w energię, niezbędnych do metabolizmu energetycznego. Jest także składnikiem kofaktorów enzymatycznych. Są to stosunkowo małe cząsteczki organiczne, związane z większymi cząsteczkami enzymów, które są niezbędne do skutecznego działania enzymów. Kofaktory często łączą się z cząsteczkami lub fragmentami cząsteczek, a następnie uwalniają je w ramach całego procesu enzymatycznego. Wchłanianie fosforu w diecie jest kontrolowane głównie przez parathormon (PTH), który reguluje produkcję 1,25-dihydroksywitaminy D przez nerki. Witamina ta stymuluje wchłanianie fosforu z jelita cienkiego podobnie do działania na wapń.