Co to jest ?
Miedź należy do grupy składników odżywczych zwanych pierwiastkami śladowymi. Są to niezbędne minerały, ponieważ są wymagane w znacznie mniejszych ilościach niż główne minerały, takie jak wapń i fosfor. Miedź może występować w bardzo małych ilościach w stanie wolnym, ale większość miedzi występuje w postaci soli miedziawych lub miedziowych, ze stopniami utlenienia odpowiednio Cu 1+ i Cu 2+.

Dlaczego to jest ważne?
Miedź pełni wiele funkcji fizjologicznych. Jest niezbędnym składnikiem szeregu enzymów katalizujących reakcje utleniania. Bierze również udział w metabolizmie żelaza, metabolizmie energetycznym i tworzeniu prawidłowego koloru włosów.

Role w ciele
Każdy z enzymów, które wymagają miedzi, może być powiązany z kluczowym procesem metabolicznym, a to z kolei definiuje niezbędność miedzi jako składnika odżywczego. Na przykład, oksydaza lizylowa bierze udział w tworzeniu tkanki łącznej, podczas gdy enzymy ferroksydazy biorą udział w metabolizmie żelaza oraz tworzeniu i rozwoju czerwonych krwinek. Miedź jest składnikiem enzymu dysmutazy ponadtlenkowej, który bierze udział w ochronie organizmu przed uszkodzeniami oksydacyjnymi. Jako składnik tyrozynazy jest niezbędny do tworzenia pigmentu melaniny, a tym samym do prawidłowego koloru włosów. Miedź jest wchłaniana głównie z jelita cienkiego; na wchłanianie wpływa zawartość miedzi w diecie, która wzrasta, gdy spożycie miedzi jest niskie. Miedź w wątrobie jest związana z ceruloplazminą, która staje się główną formą miedzi transportowanej w osoczu. Żelazo i cynk zmniejszają dostępność miedzi; cynk jest szczególnie silnym inhibitorem wchłaniania miedzi. Dzieje się to poprzez cynk stymulujący tworzenie metalotioneiny, białka o wysokim powinowactwie do wiązania miedzi. Bilans miedzi zachodzi głównie poprzez wydalanie z żółcią.