Co to jest ?
Selen to pierwiastek śladowy, który podobnie jak jod jest potrzebny tylko w bardzo małych ilościach. Chemicznie jest klasyfikowany jako pierwiastek półmetaliczny lub metaloidalny i może występować w czterech stopniach utlenienia: 2-, 0, 4+ i 6+. Tłumaczy to jego występowanie w przyrodzie w kilku różnych formach, np. jako 4+ w seleninie sodu (Na 2 SeO 3), 6+ w selenianie sodu (Na 2 SeO 4) i 2- w selenocysteinie.

Dlaczego to jest ważne?
Niezbędność odżywcza selenu została po raz pierwszy zademonstrowana, gdy odkryto, że jest on integralną częścią enzymu peroksydazy glutationowej, która chroni organizm przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, takimi jak te spowodowane przez wolne rodniki. Pod tym względem selen jest ściśle powiązany z witaminą E, a jeden składnik odżywczy może w pewnym stopniu „oszczędzić” niedobór drugiego. Niemniej jednak selen ma swoją unikalną funkcję i jest składnikiem innych enzymów i białek.

Role w ciele
Selen jest wychwytywany przez krwinki czerwone, a następnie uwalniany do osocza, gdzie jest wiązany z albuminą i transportowany do tkanki. We wszystkich enzymach zawierających selen występuje w postaci selenocysteiny, która może być tworzona z selenometioniny przez te same szlaki metaboliczne, które przekształcają metioninę w cysteinę. Selen jest składnikiem enzymów dejodynaz odpowiedzialnych za konwersję tyroksyny do trijodotyroniny, aktywnej formy hormonu tarczycy. Stwierdzono, że białka zawierające selen wspierają odpowiedź immunologiczną ichronić przed niektórymi nowotworami. Istnieją również dowody na to, że selen może chronić koty przed niekorzystnymi skutkami rtęci, być może poprzez hamowanie jej wchłaniania. Mocz jest główną drogą wydalania selenu, a głównym metabolitem wydalanym z moczem jest selenocukier B, związek selenu i galaktozaminy.