Witamina K to kategoria niezbędnych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, które składają się z pierścieni naftachinonu z alifatycznymi łańcuchami bocznymi. Występują naturalnie w diecie jako jedna z dwóch form: witamina K1 pochodzenia roślinnego (filochinon) lub witamina K2 pochodzenia zwierzęcego (menachinon-7 lub MK-7) , ta ostatnia pochodzi z syntezy bakteryjnej w przewód pokarmowy. Witamina K3 (menadion) jest związkiem syntetycznym, często stosowanym jako suplement diety w paszach dla zwierząt. Jednak ta forma witaminy K (menadion) nie jest aktywna biologicznie, dopóki nie zostanie przekształcona w witaminę K2 (MK-7) przez drobnoustroje jelitowe przed wchłonięciem. Witamina K jest włączana do mieszanych miceli wraz z tłuszczem pokarmowym i wchłaniana przez dyfuzję przez powierzchnię śluzówki jelita cienkiego . Po dostaniu się do enterocytów wchłonięta witamina K jest włączana do chylomikronów i uwalniana do układu limfatycznego w celu transportu do wątroby . Witamina K jest wydalana głównie z żółcią z kałem, chociaż znaczne ilości są również wydalane z moczem.
Dlaczego to jest ważne?
Witamina K jest ważna dla prawidłowego krzepnięcia krwi i tworzenia kości . W normalnych warunkach endogenna synteza bakteryjna witaminy K w przewodzie pokarmowym jest wystarczająca do zaspokojenia wymagań metabolicznych.
Role w ciele
Czynniki krzepnięcia: alifatyczny łańcuch boczny na MK-7 służy jako substrat dla karboksylazy γ-glutamylowej, która powoduje karboksylację reszt glutamylowych na protrombinie (tj. czynniku II), a także reszt glutamylowych na czynnikach krzepnięcia VII, IX, X. Ta karboksylacja ułatwia wiązanie Ca 2+ i aktywację tych białek, co inicjuje kaskadę krzepnięcia. Dekarboksylowany MK-7 tworzy epoksyd witaminy K, który musi zostać poddany recyklingowi w reakcji z reduktazą epoksydu witaminy K w wątrobie.
Zdrowie kości: Osteokalcyna jest wydzielana przez osteoblasty i jest drugim co do wielkości białkiem w kościach. Reszty glutamylowe na osteokalcynie są karboksylowane przez enzymy karboksylazy zależne od witaminy K i umożliwiają wiązanie Ca2 +, a następnie tworzenie hydroksyapatytu w kości.