Mięso użyte do produkcji naszej karmy jest zawsze świeże, stworzone z wykorzystaniem technologii Freshtrusion, która polega na delikatnym gotowaniu mięsa oraz dotarciu do nas świeżego. Mamy pełną identyfikowalność naszego łańcucha dostaw świeżych mięs. Poddajemy kontroli mięso na każdym etapie produkcji, dlatego mamy gwarancję jego świeżości. Więc możemy absolutnie udowodnić, że docierają one do nas świeże. Termin Freshtrusion jest zatwierdzony przez Trading Standards w Wielkiej Brytanii.

Wszystkie nasze karmy są świeżo przygotowane.

Karmy dla zwierząt, które dostarczają wszystkich składników odżywczych w ilościach i proporcjach, jakich potrzebują zwierzęta, są uważane za kompletne. Tylko pełnoporcjowe karmy dla zwierząt domowych nadają się do codziennego karmienia bez dodawania innych produktów poza wodą.

Wszystkie nasze karmy są pełnoporcjowe  

Ekstrakt z rozmarynu to naturalny środek konserwujący, który potwierdzony jest certyfikatem bezpieczeństwa przez Unię Europejską.  Jego najważniejszymi składnikami są  karnozol i kwas karnozowy,  które mają  działanie przeciwutleniające.

Sprawdź gdzie występuje – Wyciągu z Rozmarynu

Zwierzaki, u których stwierdzono choroby układu krążeniowego, stawów lub skóry powinny wzbogacać swoją dietę o nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 zawarte w oleju z łososia. Należy pamiętać, że organizm nie jest w stanie samodzielnie ich wytworzyć, dlatego należy pamiętać o zapewnienie ich w pożywieniu.

Sprawdź gdzie występuje – Olej z Łososia

Są to substancje pochodzenia roślinnego, pozyskiwanego z ekstraktów z owoców i warzyw. Mają działanie probiotyczne. Aktywizują “przyjazne bakterie” znajdujące się w jelicie grubym wspomagające działanie układu pokarmowego oraz całego procesu trawienia.

Sprawdź gdzie występuje – Fruktooligosacharydy (FOS)

Dieta wzbogacona o ten czynnik mobilizuje „przyjazne bakterie”  znajdujące się w jelicie grubym, poprawiając stan przewodu pokarmowego i systemu trawiennego.

Sprawdź gdzie występuje – Mannanooligosacharydy (MOS)

Jest to dodatek żywieniowy stosowany powszechnie w produkcji karmy dla psów i kotów, co zawdzięcza swojej wysokiej przyswajalności.  Jest to związek siarki biogennej.  Sama siarka to niezwykle ważny pierwiastek wykorzystywany do produkcji sierści,  odpowiadający za elastyczność stawów,  biorący udział w procesach regeneracyjnych skóry (jego głównym składnikiem jest kolagen). Zapobiega powstawaniu stanów zapalnych stawów i działa wspomagająco na ich regenerację.

Sprawdź gdzie występuje – Metylosulfonylometan (MSM)

Hydrolizowany sos wątrobowy jest nakładany na zewnętrzną powierzchnię karmy po to, aby poprawić jej smak.  Dodaje się ją do karmy po to, aby podnieść jakość jej smaku i zapachu.

Sprawdź gdzie występuje – Hydrolizowany Sos Wątrobowy

L-karnityna polecana jest dla zwierząt, u których pojawiają się problemy sercowo-naczyniowe  oraz dla tych, które mają problemy z nadwagą.  Dzięki tej substancji są bardziej wydolne fizycznie i szybciej spalają tkankę tłuszczową.

Sprawdź gdzie występuje – L-karnityna

Nukleotydy są elementem budulcowym łańcucha RNA i DNA. Odgrywają również bardzo ważną rolę w prawie każdej aktywności komórki, m.in. w przekazywaniu sygnałów hormonalnych, transmisji energii, czy katalizie.
Organizm w okresie wzrostu nieustannie produkuje nowe komórki, a u osobników dorosłych jest zmuszony wytwarzać się tak szybko, aby zaspokoić tempo umieralności starych komórek. W tym celu zwykła komórka musi podwajać swoją masę i kopiować całą swoją strukturę po to, aby powstały dwie nowe bliźniacze komórki. Namnażanie się nowych komórek ma swój początek w etapie kopiowania informacji, czyli łańcucha DNA. Ten dość długi i bardzo skomplikowany proces zależny jest od tego, ile ma do wykorzystania energii oraz budulca, a to zależne jest od determinantów oraz od dostępności nukleotydów.

Sprawdź gdzie występuje – Nukleotydy

Glukozamina odgrywa ogromną rolę w budowie chrząstek,  chroni i uelastycznia stawy,  dzięki  czemu zmniejsza uczucie sztywności  i korzystnie wpływa na odczuwanie bólu.  Naturalnie występuje w szpiku kostnym oraz kościach zwierzęcych.

Sprawdź gdzie występuje – Glukozamina

Celuloza stosowana jest jako profilaktyka biegunek i poprawia ogólną pracę przewodu pokarmowego, gdyż jej włókna wiążą resztki zalegające w jelitach.

Sprawdź gdzie występuje – Celuloza

Suszone mięso, inaczej nazywane mączką mięsną – oprócz mięśni, zawiera również części chrząstek, kości czy organów wewnętrznych zwierząt, dzięki czemu zawiera dodatkowo substancje takie jak fosfor, czy wapń, które są potrzebne do utrzymania dobrego stanu fizycznego i samopoczucia.

Sprawdź gdzie występuje – Suszone Mięso

Białko pochodzące z grochu zawiera duże ilości białka,  aminokwasy oraz żelazo.  Jest łatwo przyswajalne i dobre dla alergików.

Sprawdź gdzie występuje – Białko z Grochu

Białko to  jest lekkostrawny i wykazuje  się w 85% wartościami odżywczymi,  zawiera liczne aminokwasy a przede wszystkim metioninę i lizynę.

Sprawdź gdzie występuje – Białko Ziemniaczane

Dodaje się go do karmy po to, aby podnieść jej  zapach i smak.  Przygotowany jest na bazie mięsa drobiowego,  jagnięcego czy ryby takiej jak łosoś.  Dodajemy również wywar przygotowany na bazie składników roślinnych.

Sprawdź gdzie występuje – Bulion

Nasza karma jest wzbogacana o siarczan chondroityny, gdyż ubytki  tego środka chemicznego mogą być powodem chorób stawów.  Ten organiczny związek stanowi główny składnik chrząstki stawowej.

Sprawdź gdzie występuje – Siarczan Chondroityny

„Składniki analityczne” to typowa analiza składników pokarmowych. W Europie należy zadeklarować typową (przybliżoną) analizę. Jest to typowy poziom składników odżywczych uzyskany na podstawie wyników analizy kilku próbek. Innymi słowy, typowa analiza podaje poziomy składników odżywczych znajdujących się w rzeczywistej żywności. W przypadku karmy dla psów i kotów obowiązkowe jest podanie następujących składników odżywczych:

Białko surowe
Surowe oleje i tłuszcze
Włókno surowe
Popiół surowy
Wilgotność

Deklaracja składników odżywczych, takich jak wapń, fosfor, sód, magnez (Minerałów) i inne składniki odżywczych jest opcjonalna.

My dodatkowo informujemy, ile jest: Bezazotowych związków wyciągowych (NFE), Energia metabolicznej,Omega-3, Omega-6 .

Jednak wszystkie składniki odżywcze muszą być zadeklarowane, na co my zwraca uwagę w postaci obrazu, ikony lub słów, np. informując, że żywność jest „wysoka lub bogata w składnik odżywczy”.
Dodatkowo w przypadku karmy dla zwierząt domowych istnieje odstępstwo, które zezwala na zastąpienie „białka surowego” przez „białko” oraz „surowe oleje i tłuszcze” na „zawartość tłuszczu ”.

Składniki analityczne

Bezazotowe związki wyciągowe to nic innego jak ekstrakt wolny od azotu.

Sprawdź gdzie występuje – Bezazotowe związki wyciągowe

Białko surowe wymienione na etykiecie karmy, jest miarą azotu w diecie.

Sprawdź gdzie występuje – Białko surowe

Czym jest energia?
Energia nie jest konkretnie składnikiem odżywczym, ale pochodzi z makroelementów znajdujących się w żywności (białko, tłuszcz i węglowodany). Energia w żywności jest zwykle rozpatrywana na 3 różnych poziomach.

Energia brutto (GE): Jest to całkowita (termiczna) energia w żywności uwalniana przez całkowite utlenianie. Chociaż pokarm może mieć wysoką zawartość GE, może być niestrawny, a zatem niedostępny dla zwierzęcia.
Energia strawna (DE): Jest to ilość energii, która jest trawiona i absorbowana przez zwierzę, a to jest równoważne GE minus straty kałowe. Nie wszystkie DE są dostępne dla zwierzęcia; część jest tracona z moczem, ponieważ energia jest metabolizowana przez tkanki i komórki.
Energia metaboliczna (ME): Jest to energia pokarmowa, która jest wykorzystywana przez tkanki i jest obliczana z DE minus straty energii z moczem. Jest to najbardziej znacząca miara energii pokarmowej, ponieważ reprezentuje energię, która jest naprawdę dostępna dla zwierzęcia.
Wyznaczoną jednostką energii w układzie SI jest dżul (J) z kilodżulami (kJ) lub kilokaloriami (kcal) w Stanach Zjednoczonych, stosowany w żywieniu zwierząt.

1 kaloria = 4,184 dżula
Dlaczego to jest ważne?
Energia jest potrzebna do wzrostu, ciąży, laktacji i aktywności fizycznej. Energia dostarczana w postaci białka, tłuszczu lub węglowodanów zostanie ostatecznie wykorzystana do produkcji adenozynotrójfosforanu (ATP) w cyklu kwasów trójkarboksylowych (TCA). ATP jest następnie wykorzystywane jako metaboliczne „paliwo” wspierające normalne działanie komórki.

Role w ciele
Wydatek energetyczny i zapotrzebowanie na pobór zależy od:

Podstawowa przemiana materii (BMR) – energia potrzebna do normalnych funkcji fizjologicznych na czczo, w środowisku termoneutralnym
poziom aktywności-normalna aktywność fizyczna i ćwiczenia
termogeneza dietetyczna – energia zużywana podczas trawienia i przyswajania pokarmu
termogeneza adaptacyjna – energia potrzebna do utrzymania temperatury ciała w zimnych środowiskach
W środowisku termoneutralnym BMR odpowiada za około 60% całkowitego dziennego wydatku energetycznego zwierzęcia, podczas gdy normalna aktywność wynosi 30%, a termogeneza dietetyczna odpowiada za 10% zużycia energii. Wydatek energetyczny na adaptacyjną termogenezę zmienia się w zależności od temperatury, wilgotności i grubości powłoki.

Spoczynkowe zapotrzebowanie na energię (RER) odpowiada zarówno za BMR, jak i termogenezę diety. RER jest określany na podstawie beztłuszczowej masy ciała, ale może się różnić w zależności od wieku, rasy, płci, statusu kastracji i obecności choroby.

Zarówno dla psów, jak i kotów, RER można obliczyć za pomocą równań wykładniczych opartych na masie ciała za pomocą (70*BW kg 0,75). Wiele czynników może wpływać na dzienne zapotrzebowanie na energię, takie jak rasa, status reprodukcyjny lub nijaki, poziom aktywności (np. siedzący tryb życia vs pies pracujący) i środowisko (np. w pomieszczeniu vs na zewnątrz, hodowla/hodowla vs dom) i poleganie na opublikowane równania zapotrzebowania na energię do konserwacji (MER) mogą być problematyczne, jeśli te warianty nie zostaną uwzględnione. Normalna zmienność MER u kotów może wynosić od 29 do 85.5 kcal / BW kg 0,75 i psów może wynosić od 54 do 5-441.1 kcal / BW kg 0,75. Należy zauważyć, że zarówno u psów, jak i kotów dzienne wartości MER mogą w rzeczywistości spaść poniżej obliczonego RER opartego wyłącznie na masie ciała. Tkanka tłuszczowa jest mniej aktywna metabolicznie niż mięśnie i otyłe psy, a koty będą miały niższy niż oczekiwany RER na podstawie samych pomiarów masy ciała. Większe koty (>5,5 kg) mają mniejsze zapotrzebowanie na energię metaboliczną w przeliczeniu na kilogram niż koty szczupłe lub o „normalnej” wadze. W badaniu metaanalizy zapotrzebowania energetycznego dorosłych kotów MER najlepiej reprezentował równanie 77,7 * BW kg 0,711.

Poziom aktywności ma najbardziej znaczący wpływ na zapotrzebowanie energetyczne psów, przy czym nieaktywne psy mają mniejsze zapotrzebowanie na energię metaboliczną w przeliczeniu na kilogram niż psy sportowe lub pracujące. W jednym przekrojowym badaniu właścicieli, zwierząt domowych w Australii i Stanach Zjednoczonych, tylko 60% właścicieli psów zgłaszało regularne wyprowadzanie psów, a 40% w ogóle nie chodziło na spacer. Średni poziom aktywności osób, które regularnie spacerowały, wynosił cztery 40-minutowe spacery tygodniowo. W niedawnej metaanalizie psy domowe o najniższym poziomie aktywności (odpoczynku) miały zapotrzebowanie na energię 95*BW kg 0,75.

Wymagania energetyczne dla różnych etapów życia:
Wzrost:
Zapotrzebowanie energetyczne nowo narodzonych szczeniąt i kociąt szacuje się odpowiednio na 25 kcal/100g BW i 20-25 kcal/100g BW do czasu odstawienia od matki. Po odsadzeniu szczenięta i kocięta powinny być karmione około 2*MER, aż osiągną 40-50% oczekiwanej masy dorosłego, należy ją zmniejszyć do 1,6*MER, aż do osiągnięcia 80% oczekiwanej masy dorosłego, a następnie dalej zmniejszyć do 1,2* MER, dopóki nie dorosną. W okresie dojrzałości spożycie pokarmu należy dostosować, aby utrzymać optymalną kondycję organizmu. Tempo wzrostu i czas dojścia do każdej zmiany zależy od rasy i indywidualnych wymagań.
Ciąża:
Psy: Większość przyrostu masy ciała płodu następuje po 40. dniu ciąży. Do tego czasu wymagania energetyczne matki nie zmieniają się znacząco. Po 40 dniu wzrasta zapotrzebowanie na energię i suki powinny mieć swobodny dostęp do karmy.
Koty: Zapotrzebowanie na energię u matek nie zmienia się znacząco w czasie ciąży, ale w okresie laktacji tracą one 40-50% masy ciała. W drugiej połowie ciąży matek należy podawać 140 * mc kg 0,67 w oczekiwaniu na to utratę wagi skrajne.
Laktacja:
Psy: Zwykle trwa od 6 do 8 tygodni, a zapotrzebowanie na energię zależy od wielkości miotu i rasy. Szczyt laktacji występuje około 4 tygodnia po porodzie, kiedy zwykle rozpoczyna się odstawienie od piersi. Zapotrzebowanie energetyczne na produkcję mleka szacuje się na 24 kcal/ mc. kg suki na szczenię dla miotów po 1-4 szczeniąt; i 12 kcal / BW kg od jednej suki szczeniaka dodatkowych szczeniąt IE 5 lub więcej. Zapotrzebowanie na energię do podtrzymania laktacji dodaje się do matczynego MER.
Koty: Zwykle trwa 7-9 tygodni. Matki doświadczają utraty netto masy ciała podczas laktacji i powinny być karmione 2*MER.
Sportowcy:
Psy: Pobór energii powinien być dostosowany do środowiska i kondycji i będzie się zmieniać w zależności od aktywności. Wyścigowe psy zaprzęgowe mogą mieć dzienne zapotrzebowanie na energię na poziomie 6-10*MER w zależności od temperatury, wagi paczki i pokonanego dystansu; podczas gdy chart wyścigowy (wyścigi sprinterskie) może mieć dzienne zapotrzebowanie na 2*MER podczas treningu i wyścigów.
Kastracja:
Kastracja może wpływać na zapotrzebowanie na energię z powodu zmian aktywności i/lub poziomów greliny w odpowiedzi na zmiany stężenia hormonów płciowych.
Wiek:
Wydajność trawienia spada wraz z wiekiem, a starsze psy i koty mogą potrzebować zwiększenia spożycia energii, aby zrównoważyć zmiany w wydajności trawienia i utrzymać optymalną wagę ciała.
Konsekwencje niedoboru energii
Niewystarczające spożycie energii powoduje słaby wzrost (szczenięta i kocięta), letarg, osłabienie, upośledzenie funkcji odpornościowych i słabą wydajność (zarówno reprodukcyjną, jak i sportową). Całkowity głód skutkuje utratą tkanki tłuszczowej oraz utratą beztłuszczowej masy ciała i zanikiem narządów wewnętrznych. Komercyjne karmy dla psów i kotów są zaprojektowane tak, aby zapewnić kompletne i zbilansowane żywienie w celu utrzymania optymalnej masy ciała. Niedożywienie energią z komercyjnej karmy dla psów lub kotów może również skutkować niedostatecznym przyjmowaniem wszystkich innych niezbędnych składników odżywczych.

Toksyczność
Nadmierne spożycie energii nie jest toksyczne, chociaż długotrwałe nadmierne spożycie może powodować otyłość i związane z nią zagrożenia dla zdrowia. Otyłość wiąże się ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy u kotów, u rosnących szczeniąt może powodować nieprawidłowości w rozwoju szkieletu, a także może pogorszyć objawy kliniczne choroby ortopedycznej i skrócić długość życia u dorosłych psów.

Źródła dietetyczne
Pokarmy różnią się ilością energii, a jest to przede wszystkim funkcja ilości wilgoci, strawności oraz ilości i proporcji makroskładników. Badania strawności (tj. żywienia) są najdokładniejszym sposobem określenia „dostępnej” zawartości energii w pożywieniu, ale badania te są drogie i wymagają wykorzystania zwierząt laboratoryjnych. Wiele firm produkujących karmę dla zwierząt domowych nie ma środków na prowadzenie badań strawności i zamiast tego stosuje równania prognostyczne. Istnieją różne równania prognostyczne dla karmy dla zwierząt domowych i karmy dla ludzi, co częściowo odzwierciedla różnice w strawności tych pokarmów. Zazwyczaj w przypadku wysoce strawnych pokarmów dla ludzi, takich jak pierś z kurczaka, jajka, ryż lub oleje, czynniki „Atwater” [białko (4 kcal na gram), tłuszcz (9 kcal na gram) i węglowodany (4 kcal na gram)] można wykorzystać do obliczenia wartości energetycznej.

Do szacowania wartości energetycznej produkowanej karmy dla zwierząt domowych powszechnie stosuje się dwa różne podejścia. W karmach dla zwierząt domowych stosuje się zmodyfikowane współczynniki Atwater wynoszące 3,5 kcal na gram białka, 8,5 kcal na gram tłuszczu i 3,5 kcal na gram węglowodanów. Chociaż to równanie jest matematycznie proste, ma ograniczenia, ponieważ może zaniżać lub przeszacowywać pokarmy, których strawność jest niższa lub wyższa od „przeciętnej”.

Opracowano alternatywne, ale bardziej złożone równanie, które uwzględnia różnice w strawności i wydaje się, że pozwala ono lepiej oszacować „dostępną” zawartość energii w pożywieniu.

Krok 1: Oblicz zawartość węglowodanów (NFE): Węglowodany (NFE; g/100g)) = 100 – (Wilgotność + Białko + Tłuszcz + Popiół + Włókno surowe)
Krok 2: Oblicz zawartość energii brutto (GE) w żywności: GE (kcal/100g) = (5,7 x białko) + (9,4 x tłuszcz) + (4,1 x [NFE + włókno surowe])
Krok 3: oblicz procentową strawność karmy (istnieją różne równania dla karmy dla kotów i psów)
Kot: % strawności energii = 87,9 – (0,88 x CF x 100/[100- % wilgoci])
Pies: % strawności energii = 91,2 – (1,43 x CF x 100/[100- % wilgoci])
Krok 4: Oblicz zawartość DE: DE = GE (z kroku 2) x % strawności energii (z kroku 3)/100
Krok 5: oblicz zawartość ME (istnieją różne równania dla karmy dla kotów i psów)
Kot: ME (kcal/100g) = DE (z kroku 4) – (0,77 x białko g)
Pies: ME (kcal/100g) = DE (z kroku 4) – (1,04 x białko g)
Klucz:

GE = energia brutto
DE = energia strawna
ME = energia metaboliczna
CF = surowe włókno
NFE = ekstrakt wolny od azotu

Specyficzny wkład energetyczny komercyjnej karmy dla zwierząt domowych na podstawie karmienia będzie również zależeć od poziomu wilgotności w diecie:

Sucha karma (wilgotność <14%) dostarcza od 330 do 380+ kcal na 100g; Półwilgotny (wilgotność >14% i <60%) zapewnia od 250 do 350+ kcal na 100g; Mokra karma (>60% wilgoci) zazwyczaj dostarcza 80-100+ kcal na 100 g.
Ponieważ tłuszcz zapewnia większą część energii w porównaniu z białkiem i węglowodanami, diety o wyższym poziomie tłuszczu dostarczą więcej energii na 100 g po spożyciu. Wkład energetyczny całkowitego błonnika pokarmowego jest znikomy dla psów i kotów, jednak włączenie wysokiego poziomu błonnika pokarmowego, zwłaszcza nierozpuszczalnego, niefermentującego błonnika, zwiększy objętość pożywienia przy jednoczesnym zmniejszeniu zawartości energii.

Diagnozowanie niedoboru energii
Najczęściej określane na podstawie badania fizykalnego i oceny kondycji ciała. Psy i koty z niewystarczającym spożyciem energii mogą mieć uogólnioną sarkopenię nawet w obecności nadmiernej otyłości. Najdokładniejszym sposobem odróżnienia utraty wagi z powodu niewystarczającego spożycia energii od choroby podstawowej jest porównanie rzeczywistego i oczekiwanego dziennego zapotrzebowania na energię.

Sprawdź tabele pod każdym opisem karmy, pokazuje zbliżone zapotrzebowanie na karmę, ale trzeba mimo wszystko uwzględnić wyżej wymienione.

Energia metaboliczna

Co to są kwasy tłuszczowe Omega-3 ?
Kwasy tłuszczowe omega-3 to rodzina wielonienasyconych węglowodorów o prostym łańcuchu, które mają podwójne wiązanie w trzecim wiązaniu węgiel-węgiel (n-3), licząc od metylowego końca cząsteczki. Tylko rośliny mają zdolność dodawania wiązań podwójnych w pozycji n-3. Spekuluje się, że kwasy tłuszczowe należące do rodziny n-3, a konkretnie kwas alfa-linolenowy i kwas dokozaheksaenowy, wykazują aktywność niezbędnych kwasów tłuszczowych u psów i kotów.

Kwas alfa-linolenowy (ALA) to 18-węglowy łańcuch z podwójnymi wiązaniami w pozycjach n-3, n-6 i n-9 (zapisany jako 18:3n-3), który akumulował się w fosfolipidach skóry; kwas dokozaheksaenowy (DHA) to 22-węglowy łańcuch z wiązaniami podwójnymi w pozycjach n-3, n-6, n-9, n-12, n-15, n-18 (zapisany jako 18:6n- 3) która gromadzi się w siatkówce podczas wzrostu i rozwoju. Kwas alfa-linolenowy ulega wstępnej desaturacji pod wpływem wątrobowej ?-6 desaturazy, a następnie elongacji i kolejnej desaturacji, tworząc kwas eikozapentaenowy (EPA; 20: 5n-3). Psy mają zdolność przekształcania niewielkich ilości ALA w EPA i wykazano, że suplementacja ALA w diecie zwiększa poziom EPA w osoczu u psów; jest mało prawdopodobne, aby koty syntetyzowały znaczne ilości EPA z ALA, biorąc pod uwagę ich ograniczoną aktywność wątrobowego enzymu ?-6 desaturazy. Kwas eikozapentaenowy ulega dalszemu wydłużaniu do kwasu dokozapentaenowego (DPA), który jest uwalniany do krążenia i wchłaniany przez siatkówkę i mózg, gdzie jest przekształcany w kwas dokozaheksaenowy (DHA).

Dlaczego są ważne?
Kwas alfa-linolenowy działa w połączeniu z kwasem linolowym (LA), aby pomóc w utrzymaniu jakości skóry i sierści; EPA jest włączony do dwuwarstwy lipidowej błon komórkowych wraz z kwasem arachidonowym (AA) i może tłumić reakcje zapalne; DHA jest warunkowo niezbędny do prawidłowego rozwoju mózgu i siatkówki u szczeniąt i kociąt.

Kwasy tłuszczowe omega-6 i omega-3 konkurują ze sobą o te same enzymy metaboliczne, a stosunek kwasów omega-6 do omega-3, a także całkowita ilość każdego wielonienasyconego kwasu tłuszczowego jest ważnym czynnikiem podczas oceny równowagi żywieniowej lub podczas próby modyfikacji stężeń tych składników odżywczych w celu zarządzania zdrowiem i chorobami.

Role w ciele
Skóra i sierść: Keratynocyty naskórka wydzielają u psów i kotów wzbogacony w LA fosfolipid, ceramid, który zwiększa spójność komórek i tworzy skuteczną barierę wodną. Zwiększone spożycie ALA może osłabić konwersję LA do AA, pozwalając na włączenie większej ilości LA do ceramidu. Dla optymalnego zdrowia skóry i sierści zaproponowano proporcje LA:ALA od 2,6:1 do 26:1.
Zapalenie: kwas eikozapentaenowy jest wbudowywany w błonę komórkową i konkuruje z AA o enzymy cyklooksygenazy (COX) i lipooksygenazy (LOX). Zapalne eikozanoidy wytwarzane z EPA (prostaglandyny serii 3, prostacykliny i tromboksany oraz leukotrieny serii 5) są mniej prozapalne niż te wytwarzane z metabolizmu AA. Chociaż nie jest uważany za niezbędny kwas tłuszczowy, zwiększone spożycie EPA w połączeniu ze zmniejszeniem spożycia AA zostało zasugerowane jako pomoc w leczeniu stanów zapalnych, takich jak alergiczne zapalenie skóry, zapalenie nerek i choroba zwyrodnieniowa stawów u psów. Wykazano również, że suplementacja EPA jest korzystna u starszych zdrowych psów, a także u osób z chorobami serca. Suplementacja wyższymi poziomami EPA u osób poddawanych leczeniu raka może również skutkować obniżeniem poziomu krążącej IL-6 oraz poprawą beztłuszczowej masy ciała i apetytu. Ten specyficzny wpływ EPA na beztłuszczową masę ciała i apetyt nie był badany u psów i kotów, ale suplementacja EPA może być korzystna w zmniejszaniu stanu zapalnego wtórnego do radioterapii u psów z guzami nosa. Dodatkowo psy z chłoniakiem (stadium 3a) miał poprawę krótkoterminowego przeżycia, gdy był karmiony dietą uzupełnioną EPA i DHA, wśród innych modyfikacji składników odżywczych. Efektów tych nie wykazano u kotów ani u psów z innymi rodzajami raka.
Wzrost: kwas dokozapentaenowy jest wychwytywany przez tkanki mózgu i siatkówki, gdzie jest przekształcany w DHA. Kwas dokozaheksaenowy jest wbudowywany do pręcików siatkówki i tkanki mózgowej i jest warunkowo niezbędny do prawidłowego rozwoju mózgu i siatkówki.

Rola kwasów omega-3 w organizmie
EPA i AA konkurują o enzymy COX i LOX.

Konsekwencje niedoboru Omega-3
Wzrost: szczenięta karmione dietą z niedoborem DHA będą rosły normalnie, ale wykażą słabą reakcję na wyuczone zachowanie i testy ostrości wzroku w porównaniu ze szczeniętami karmionymi dietą wzbogaconą w DHA. Kocięta karmione dietami z niedoborem DHA w okresie ciąży i laktacji również mają słaby rozwój siatkówki i wzroku.
Utrzymanie dorosłych: Objawy kliniczne niedoboru ALA u dorosłych psów i kotów są podobne do niedoboru LA (tj. łojotokowego zapalenia skóry), ale są stosunkowo łagodne i łatwe do przeoczenia.

Sprawdź gdzie występuje – Omega – 3

Sprawdź gdzie występuje – Omega – 6

Popiół to termin używany do określenia materiału nieorganicznego pozostałego po spaleniu materiału organicznego. Należy pamiętać, że nie oznacza to dodania popiołu do żywności. Dozwolone jest również nazywanie „popiołem”, „pozostałością spopieloną” lub „materiałem nieorganicznym”. CDN.

Sprawdź gdzie występuje – Popiół surowy

Są to tłuszcze nierozpuszczalne w wodzie a w eterze dwuetylowym i eterze naftowym.

Sprawdź gdzie występuje – Tłuszcz surowy

Włóknem surowym nazywamy frakcje ścian komórkowych roślin, które są zbudowane z celulozy, hemicelulozy i ligniny.

Sprawdź gdzie występuje – Włókno surowe

Minerały to substancje nieorganiczne potrzebne organizmowi do wielu celów, takich jak tworzenie kości i zębów. Dzielą się na makrominerały i minerały śladowe, a także stanowią niezbędne składniki płynów ustrojowych i tkanek oraz są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania nerwów i enzymów. Zapotrzebowanie na składniki mineralne może się różnić w zależności od wieku, rasy, płci, stanu zdrowia i etapu życia zwierzęcia.

Minerały : Wapń, Fosfor, Potas, Sód, Magnez,  Żelazo, Cynk, Mangan, Miedź, Jod, Selen.

Minerały

Co to jest ?
Po wapniu fosfor jest drugim najbardziej rozpowszechnione mineralnych u ssaków, w tym psy i koty. Podobnie jak wapń, występuje w największej ilości w kościach (około 86%), ale znajduje się również w innych tkankach, takich jak mięśnie (około 8,6%). Podobnie jak wapń nie istnieje w stanie wolnym, ale w postaci fosforanów.

Dlaczego to jest ważne?
Fosfor pełni wiele kluczowych funkcji, głównie jako składnik związków niezbędnych do prawidłowego metabolizmu. Należą do nich: fosfolipidy i fosfoproteiny, które są ważne w tworzeniu błon; kwasy nukleinowe DNA i RNA; inne nukleotydy, takie jak ATP, które są istotnymi składnikami metabolizmu energetycznego; kofaktory enzymów. Fosfor odgrywa również rolę w regulacji [[Równowaga i homeostaza podstawowych jonów i związków-Anatomia i fizjologia| równowaga kwasowo-zasadowa]].

Role w ciele
Jeśli chodzi o rolę strukturalną, główną funkcją fosforu jest, w połączeniu z wapniem, tworzenie twardych struktur, takich jak kości i zęby. Fosfor bierze również udział w wielu kluczowych procesach, takich jak integralność błony i dostarczanie tak zwanych związków bogatych w energię, niezbędnych do metabolizmu energetycznego. Jest także składnikiem kofaktorów enzymatycznych. Są to stosunkowo małe cząsteczki organiczne, związane z większymi cząsteczkami enzymów, które są niezbędne do skutecznego działania enzymów. Kofaktory często łączą się z cząsteczkami lub fragmentami cząsteczek, a następnie uwalniają je w ramach całego procesu enzymatycznego. Wchłanianie fosforu w diecie jest kontrolowane głównie przez parathormon (PTH), który reguluje produkcję 1,25-dihydroksywitaminy D przez nerki. Witamina ta stymuluje wchłanianie fosforu z jelita cienkiego podobnie do działania na wapń.

Fosfor

Co to jest ?
Jod, podobnie jak selen, jest pierwiastkiem śladowym wymaganym tylko w bardzo małych ilościach. W naturze najczęściej występuje w postaci soli anionu jodkowego (jonu ujemnego) I 1-, takich jak jodek potasu i sodu, a niektóre źródła zawierają sole anionu jodowego IO 3-.

Dlaczego to jest ważne?
Jod jest niezbędny, ponieważ jest głównym składnikiem hormonów tarczycy tyroksyny (T 4) i 3,5,3′-trójjodotyroniny (T 3), przy czym ta ostatnia jest uważana za aktywną formę hormonu.

Role w ciele
Hormon tarczycy ma kluczowe znaczenie dla regulacji aktywności komórek, wzrostu i rozwoju u rosnących zwierząt oraz regulacji tempa metabolizmu u dorosłych zwierząt. Oznacza to, że jod jest niezbędnym składnikiem metabolizmu pośredniego, reprodukcji i termoregulacji. 70-80% jodu w organizmie jest skoncentrowane w tarczycy, reszta jest obecna we krwi. Jod jest wchłaniany głównie w postaci jodku z przewodu pokarmowego, a następnie rozprowadzany po całym organizmie. W tarczycy jod jest przekształcany w szeregu reakcji do T 4 i T 3, które skutecznie reprezentują aktywne biologiczne formy jodu. Jod jest również skoncentrowany w nerkach, a główna droga wydalania przebiega przez nerki z moczem.

Jod

Co to jest ?
Magnez jest mineralne, które jest drugim najczęściej kation (jon dodatni) w płynie wewnątrzkomórkowego po potasie. Drugie główne miejsce jego magazynowania znajduje się w kościach, gdzie znajduje się około 50% magnezu w organizmie. Podobnie jak inne minerały, magnez jest metalem reaktywnym, który nie występuje w stanie wolnym w naturze, ale łączy się z innymi pierwiastkami, tworząc sole.

Dlaczego to jest ważne?
Magnez jest ważnym kofaktorem w reakcjach enzymatycznych zaangażowanych w główne szlaki metaboliczne. Przykłady obejmują te związane z oddychaniem komórkowym i przenoszeniem fosforanu między trifosforanem adenozyny (ATP), difosforanem (ADP) i monofosforanem (AMP). Jest również istotne znaczenie dla normalnego nerwów, mięśni i serca funkcji i tworzenia tkanki kostnej.

Role w ciele
Chociaż duże ilości magnezu są gromadzone w kościach, nie jest on łatwo mobilizowany jako rezerwa dla zwierzęcia, gdy podaż magnezu w diecie jest niewystarczająca. Wchłanianie magnezu odbywa się w procesie aktywnego transportu, ale pasywna dyfuzja z przewodu pokarmowego może wystąpić, jeśli występuje gradient stężenia od światła przewodu pokarmowego do przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Magnez pozakomórkowy jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania nerwów. Powszechną oznaką niedoboru magnezu jest nadpobudliwość spowodowana zmniejszeniem potencjału spoczynkowego błony nerwowej, co pozwala na przedwczesne wyzwolenie potencjału czynnościowego.

Magnez

Co to jest ?
Mangan nie występuje naturalnie jako wolny pierwiastek, ale często występuje w połączeniu z żelazem oraz w wielu minerałach. Należy do grupy metali lub minerałów, które są niezbędnymi składnikami odżywczymi u psów i kotów. Występuje tylko w bardzo małych ilościach w tkankach zwierzęcych; jest określany jako pierwiastek śladowy, ponieważ zapotrzebowanie na ten minerał jest stosunkowo niewielkie.

Dlaczego to jest ważne?
Mangan jest niezbędnym składnikiem niektórych metaloenzymów oraz jako aktywator wielu innych enzymów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania metabolicznego.

Role w ciele
Mangan jest składnikiem różnej grupy metaloenzymów, w tym arginazy, karboksylazy pirogronianowej i dysmutazy ponadtlenkowej manganu, które są ważnymi regulatorami cyklu mocznikowego, glukoneogenezy i lipogenezy oraz detoksykacji rodników tlenowych. Mangan jest także metalicznym aktywatorem innych enzymów, takich jak hydrolazy, dekarboksylazy, kinazy i transferazy. Wiadomo, że jest ważna dla prawidłowego rozwoju kości i funkcji neurologicznych. Na biodostępność manganu wpływa kilka czynników. Wapń, fosfor i fitynian mają niekorzystny wpływ na wchłanianie manganu, podczas gdy żelazowydaje się działać poprzez zwiększenie strat manganu w kale. Natomiast aminokwasy cysteina i histydyna zwiększają wychwyt manganu.

Mangan

Co to jest ?
Miedź należy do grupy składników odżywczych zwanych pierwiastkami śladowymi. Są to niezbędne minerały, ponieważ są wymagane w znacznie mniejszych ilościach niż główne minerały, takie jak wapń i fosfor. Miedź może występować w bardzo małych ilościach w stanie wolnym, ale większość miedzi występuje w postaci soli miedziawych lub miedziowych, ze stopniami utlenienia odpowiednio Cu 1+ i Cu 2+.

Dlaczego to jest ważne?
Miedź pełni wiele funkcji fizjologicznych. Jest niezbędnym składnikiem szeregu enzymów katalizujących reakcje utleniania. Bierze również udział w metabolizmie żelaza, metabolizmie energetycznym i tworzeniu prawidłowego koloru włosów.

Role w ciele
Każdy z enzymów, które wymagają miedzi, może być powiązany z kluczowym procesem metabolicznym, a to z kolei definiuje niezbędność miedzi jako składnika odżywczego. Na przykład, oksydaza lizylowa bierze udział w tworzeniu tkanki łącznej, podczas gdy enzymy ferroksydazy biorą udział w metabolizmie żelaza oraz tworzeniu i rozwoju czerwonych krwinek. Miedź jest składnikiem enzymu dysmutazy ponadtlenkowej, który bierze udział w ochronie organizmu przed uszkodzeniami oksydacyjnymi. Jako składnik tyrozynazy jest niezbędny do tworzenia pigmentu melaniny, a tym samym do prawidłowego koloru włosów. Miedź jest wchłaniana głównie z jelita cienkiego; na wchłanianie wpływa zawartość miedzi w diecie, która wzrasta, gdy spożycie miedzi jest niskie. Miedź w wątrobie jest związana z ceruloplazminą, która staje się główną formą miedzi transportowanej w osoczu. Żelazo i cynk zmniejszają dostępność miedzi; cynk jest szczególnie silnym inhibitorem wchłaniania miedzi. Dzieje się to poprzez cynk stymulujący tworzenie metalotioneiny, białka o wysokim powinowactwie do wiązania miedzi. Bilans miedzi zachodzi głównie poprzez wydalanie z żółcią.

Miedż

Co to jest ?
Potas jest ósmym najbardziej rozpowszechnionych pierwiastków w organizmie i jest drugim najbardziej obficie kation (jon dodatni) po wapniu. W największych ilościach znajduje się w płynie wewnątrzkomórkowym – znajduje się tu około 90% potasu w organizmie i stanowi on około 75% kationów w komórkach organizmu. Mniejsze ilości znajdują się w kości, osoczu, płynie śródmiąższowym i tkance łącznej. Jest bardzo silnym metalem redukującym i dlatego nie występuje w stanie wolnym w naturze, ale łączy się z innymi pierwiastkami w celu wytworzenia soli.

Dlaczego to jest ważne?
Potas pełni wiele funkcji, zwłaszcza w regulacji kwasowo-zasadowej, przekazywaniu impulsów nerwowych, skurczu mięśni oraz transporcie dwutlenku węgla i tlenu. Jest także aktywatorem lub kofaktorem w wielu reakcjach enzymatycznych.

Role w ciele
Potas w komórkach oddziałuje z sodem na zewnątrz komórek, tworząc gradient stężenia, który utrzymuje równowagę kwasowo-zasadową i ułatwia aktywność elektryczną i chemiczną. Wyjaśnia to jego znaczenie w impulsach nerwowych i skurczach mięśni oraz jego rolę w prawidłowej czynności serca. Bierze również udział w syntezie białek i wychwytywaniu aminokwasów. Gradient transkomórkowy potasowo-sodowy jest aktywnie utrzymywany przez zależny od energii system, który napędza pompy komórkowe odpowiedzialne za transport jonów potasu i sodu.

Potas

Co to jest ?
Selen to pierwiastek śladowy, który podobnie jak jod jest potrzebny tylko w bardzo małych ilościach. Chemicznie jest klasyfikowany jako pierwiastek półmetaliczny lub metaloidalny i może występować w czterech stopniach utlenienia: 2-, 0, 4+ i 6+. Tłumaczy to jego występowanie w przyrodzie w kilku różnych formach, np. jako 4+ w seleninie sodu (Na 2 SeO 3), 6+ w selenianie sodu (Na 2 SeO 4) i 2- w selenocysteinie.

Dlaczego to jest ważne?
Niezbędność odżywcza selenu została po raz pierwszy zademonstrowana, gdy odkryto, że jest on integralną częścią enzymu peroksydazy glutationowej, która chroni organizm przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, takimi jak te spowodowane przez wolne rodniki. Pod tym względem selen jest ściśle powiązany z witaminą E, a jeden składnik odżywczy może w pewnym stopniu „oszczędzić” niedobór drugiego. Niemniej jednak selen ma swoją unikalną funkcję i jest składnikiem innych enzymów i białek.

Role w ciele
Selen jest wychwytywany przez krwinki czerwone, a następnie uwalniany do osocza, gdzie jest wiązany z albuminą i transportowany do tkanki. We wszystkich enzymach zawierających selen występuje w postaci selenocysteiny, która może być tworzona z selenometioniny przez te same szlaki metaboliczne, które przekształcają metioninę w cysteinę. Selen jest składnikiem enzymów dejodynaz odpowiedzialnych za konwersję tyroksyny do trijodotyroniny, aktywnej formy hormonu tarczycy. Stwierdzono, że białka zawierające selen wspierają odpowiedź immunologiczną ichronić przed niektórymi nowotworami. Istnieją również dowody na to, że selen może chronić koty przed niekorzystnymi skutkami rtęci, być może poprzez hamowanie jej wchłaniania. Mocz jest główną drogą wydalania selenu, a głównym metabolitem wydalanym z moczem jest selenocukier B, związek selenu i galaktozaminy.

Selen

Co to jest ?
Sód jest głównym kationem (jonem dodatnim) płynów pozakomórkowych, gdzie zwykle w połączeniu z anionem chlorku (jonem ujemnym) tworzy chlorek sodu (sól kuchenna). Sód nie występuje w naturze w stanie wolnym, ale łączy się z innymi pierwiastkami, tworząc sole.

Dlaczego to jest ważne?
Sód jest niezbędny do regulacji równowagi kwasowo-zasadowej i ciśnienia osmotycznego. Jego drugą główną rolą jest utrzymywanie potencjału błonowego w tkankach nerwowych i mięśniowych, ułatwiając w ten sposób generowanie i przekazywanie impulsów elektrycznych.

Role w ciele
Sód jest dystrybuowany w kościach (43%), płynie śródmiąższowym (29%) i osoczu (12%). Stężenie sodu (tj. chlorku sodu) we krwi wynosi około 0,9%. Głównym hormonem biorącym udział w równowadze sodu jest aldosteron, który jest uwalniany przez nadnercza w odpowiedzi na niskie stężenie sodu w osoczu. Aldosteron działa poprzez zwiększenie retencji sodu w nerkach. Wysoki poziom sodu w płynach pozakomórkowych odpowiada za tworzenie gradientu stężeń w błonach komórkowych. Sód przyciąga cząsteczki wody w roztworze, a wielkość uwodnionego jonu sodu zapobiega jego przechodzeniu przez błony komórkowe tak łatwo, jak inne jony, takie jak potas i chlor. Oznacza to, że przepuszczalność błony przez sód jest na ogół bardzo niska, ale gdy następuje chwilowa zmiana przepuszczalności błony, sód jest wprowadzany do komórki, co dramatycznie zmienia potencjał błony z ujemnego na dodatni. Ta zmiana – potencjał czynnościowy – odpowiada za aktywność nerwową. Nadmiar sodu w komórce jest następnie usuwany przez aktywny transport przez pompę sodową, która jest zależna od energii, co przywraca system do stanu spoczynku.

Sód

Co to jest ?
Wapń jest minerałem występującym w największej ilości u ssaków, w tym u psów i kotów, a także jednym z najważniejszych ze względu na jego istotne funkcje wewnątrzkomórkowe i zewnątrzkomórkowe, a także zapewnianie sztywności strukturalnej ciała. Większość wapnia w organizmie (99%) znajduje się w postaci fosforanu wapnia i jest magazynowana w kościach. Mała, ale żywotna część znajduje się we krwi. Wapń we krwi [1% całkowitego wapnia w organizmie] występuje w postaci wolnej zjonizowanej (iCa) [około 50%], związanej z białkami [40-45%] oraz w stanie skompleksowanym lub chelatowanym [5-10%].

Dlaczego to jest ważne?
Istotna rola wapnia wiąże się z jego kluczową rolą w wielu reakcjach enzymatycznych, takich jak krzepnięcie, jako cząsteczka sygnalizacji komórkowej, ligand transportu błony komórkowej, przewodnictwo nerwowe, przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe, skurcze mięśni, napięcie mięśni naczyniowe, wydzielanie hormonów, wzrost komórek i podział oraz do tworzenia kości.

Role w ciele
Jeśli chodzi o rolę strukturalną, podstawową rolą wapnia jest, w połączeniu z fosforem, tworzenie twardych struktur, takich jak kości i zęby. Niski poziom w diecie wiąże się zatem z poważnymi problemami z układem kostnym. Wapń (szczególnie w postaci zjonizowanej) bierze również udział w wielu kluczowych procesach wewnątrzkomórkowych i pozakomórkowych, takich jak krzepnięcie krwi, przekazywanie impulsów nerwowych, skurcze mięśni, utrzymywanie napięcia naczynioruchowego i sygnalizacja komórkowa. Poziom wapnia w osoczu krwi ma kluczowe znaczenie dla tych funkcji i jest pod ścisłą kontrolą homeostatyczną. Wchłanianie wapnia w diecie jest kontrolowane przez parathormon (PTH), który reguluje produkcję 1,25-dihydroksywitaminy D przez nerki. Witamina ta stymuluje wchłanianie wapnia z jelit, więc dzięki dokładnej kontroli jego produkcji, wchłanianie wapnia może być regulowane w górę przy niskim spożyciu i w dół przy dużym spożyciu.

Wapń

Co to jest ?
Żelazo jest jednym z najbardziej powszechnych pierwiastków na ziemi i znajduje się powszechnie jako tlenek żelaza minerałów. Jest niezbędnym składnikiem odżywczym u psów i kotów, ale jest określany jako pierwiastek śladowy, ponieważ jest wymagany w znacznie mniejszych ilościach niż główne minerały, takie jak wapń i fosfor. Żelazo w diecie występuje w dwóch formach: nieorganicznej i organicznej, przy czym ta ostatnia jest głównie żelazem hemowym, gdzie żelazo znajduje się w centrum kompleksu organicznego.

Dlaczego to jest ważne?
Żelazo zostało uznane za niezbędny składnik diety ponad 100 lat temu. Jego podstawową rolą jest służenie jako składnik hemoglobiny i mioglobiny, które są kluczem do transportu i ruchu tlenu w organizmie. Działa również w wielu enzymach, takich jak cytochromy, które są kluczowymi regulatorami metabolizmu energetycznego.

Role w ciele
Hemoglobina znajdująca się w czerwonych krwinkach (erytrocytach) transportuje tlen z płuc do tkanek. Mioglobina jest głównym transporterem tlenu w tkankach mięśniowych. Jako składnik cytochromów, takich jak cytochrom c i oksydaza cytochromowa, żelazo jest również niezbędne do funkcjonowania łańcucha transportu elektronów i produkcji energii w postaci adenozynotrójfosforanu (ATP). Po hemie wątroba zawiera największe zapasy żelaza, takie jak ferrytyna lub hemosyderyna, które są białkami zawierającymi żelazo. Zapasy żelaza w organizmie są ściśle regulowane, aby zapewnić odpowiednie zapasy dla potrzeb żywieniowych, unikając jednocześnie nadmiernej toksyczności. Osiąga się to przede wszystkim poprzez regulację wchłaniania. Na biologiczną dostępność żelaza wpływa szereg czynników, w szczególności forma chemiczna źródła żelaza. Ponadto niektóre minerały, zwłaszcza wapń, mogą zmniejszać wchłanianie żelaza, więc jeśli zwierzęciu podaje się suplementy wapnia, szczególnie ważne jest zapewnienie odpowiedniej zawartości żelaza w diecie.

Żelazo

Witaminy są związkami organicznymi niezbędnymi do normalnych reakcji metabolicznych w organizmie. Dzielą się na dwie szerokie kategorie:
Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach: A, D, E i K
Witaminy rozpuszczalne w wodzie: B1 (tiamina), B2 (ryboflawina), B3 (niacyna), B4 (cholina), B5 (kwas pantotenowy), B6 (pirydoksyna), Witamina B7 (biotyna), B9 (kwas foliowy) i B12 (kobalamina)

Dorosłe zwierzęta są w stanie magazynować witaminy rozpuszczalne w tłuszczach w tkance tłuszczowej i wątrobie oraz mogą mobilizować je do zaspokojenia potrzeb całego organizmu w odpowiedzi na niedobory żywieniowe; z tego powodu objawy kliniczne niedoboru witamin rozpuszczalnych w tłuszczach mogą potrwać od tygodni do miesięcy. Młode, rosnące zwierzęta mają ograniczone zapasy i rezerwy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, przez co są mniej zdolne do radzenia sobie nawet ze stosunkowo krótkotrwałymi niedoborami.
Witaminy rozpuszczalne w wodzie nie mogą być przechowywane przez psy lub koty, a niedobór tych witamin w diecie może skutkować klinicznymi objawami choroby w ciągu kilku dni lub tygodni.

Witaminy

Co to jest witamina A (retinol)
Witamina A to ogólne określenie grupy niezbędnych, rozpuszczalnych w tłuszczach retinoidów. Retinol jest alkoholową formą witaminy A znajdującą się w krążeniu, podczas gdy retinal, estry retinylu i B-karoten są częściej spotykane w żywności. Dietetyczne estry siatkówki i retinylu znajdują się w tkankach zwierzęcych i są hydrolizowane przez enzymy trzustkowe i jelitowe w świetle jelita, wbudowywane do mieszanych miceli z tłuszczem pokarmowym i wchłaniane przez dyfuzję przez błonę śluzową jelita cienkiego. B-karoten jest syntetyzowany przez rośliny i jest uważany za cząsteczkę prowitaminy A składającą się z 2 podjednostek retinolu. B-karoten jest wchłaniany przez jelito cienkie w stanie nienaruszonym, a u psów jest rozszczepiany na dwie cząsteczki siatkówki przez dioksygenazę B-karotenu. Koty nie mają tego enzymu i wymagają w diecie preformowanej witaminy A. Po wchłonięciu retinol jest uwalniany do układu limfatycznego wraz z chylomikronami i transportowany do wątroby, gdzie wiąże się z białkiem wiążącym retinol (RBP). Wątroba jest głównym miejscem przechowywania witaminy A. Retinol związany z RBP jest uwalniany do krążenia wrotnego i transportowany do tkanek docelowych. Kwas retinowy jest głównym aktywnym metabolitem retinolu w komórce.

Dlaczego to jest ważne?
Witamina A jest ważna dla prawidłowego widzenia, różnicowania komórek, morfogenezy, funkcji odpornościowej i transferu białek przezbłonowych.

Role w ciele
Witamina A w połączona z resztą lizyny w rodopsynie w siatkówce. Kiedy światło uderza w rodopsynę, ulega ona zmianie konformacyjnej, w wyniku której powstaje impuls nerwowy i normalna fototransdukcja.
Wzrost i różnicowanie komórek: Receptory kwasu retinowego (RAR) znajdują się w sekwencjach genów DNA wpływających na prawidłowy rozwój płodu. Receptory kwasu retinowego kontrolują również transkrypcję genów, które syntetyzują białka macierzy zewnątrzkomórkowej, różnicowanie komórek nabłonka wydzielającego śluz, a komórkowe RBP mogą pomóc w stabilizacji RNA podczas transkrypcji genów.
Funkcja immunologiczna: Kwas retinowy promuje różnicowanie komórek T i produkcję przeciwciał.

Sprawdź gdzie występuje – Witamina A (Retinol)

Witaminy z grupy B – B1 (tiamina), B2 (ryboflawina), B3 (niacyna), B4 (cholina), B5 (kwas pantotenowy), B6 (pirydoksyna),Witamina B7 (Biotyna), B9 (kwas foliowy) i B12 (kobalamina).

Sprawdź gdzie występuje – Witamina z grupy B

Co to jest witamina B1 (tiamina)
Witamina B1 , zwana również tiaminą , jest niezbędną witaminą rozpuszczalną w wodzie stosowaną w metabolizmie glukozy i aminokwasów oraz produkcji energii. Tiamina jest łatwo wchłaniana przez błonę śluzową jelita poprzez aktywny transport za pośrednictwem nośnika oraz poprzez dyfuzję bierną . Po dotarciu do enterocytu tiamina może zostać przekształcona w pirofosforan tiaminy (TPP) do natychmiastowego użycia w komórce lub transportowana jako tiamina do krążenia wrotnego do wątroby . W wątrobie jest szybko rozprowadzany po całym ciele. Tiaminę można znaleźć jako wolną witaminę w osoczu, ale w dużej mierze znajduje się jako część TPP w erytrocytach i leukocytach . Tiamina nie jest magazynowana w organizmie i jest swobodnie filtrowana przez kanaliki nerkowe .

Dlaczego to jest ważne?
Tiamina jest wymagana do tworzenia (TPP), koenzymu wykorzystywanego podczas produkcji energii, i jest wymagana przez enzymy transketolazy wykorzystywane podczas metabolizmu glukozy. Koty wymagają około 3 razy więcej tiaminy na podstawie metabolicznej masy ciała w porównaniu z psami.

Role w ciele
Tiamina (jako TPP) odpowiada za dekarboksylację ?-ketokwasów i pochodnych aceylo-CoA podczas metabolizmu aminokwasów i glukozy. Transketolaza zależna od TPP bierze również udział w metabolizmie syntezy glukozy i rybozy poprzez szlak pentozofosforanowy. Tiamina jest jednym z podstawowych składników odżywczych związanych z klinicznymi następstwami zespołu ponownego odżywienia. Zespół ponownego odżywienia może wystąpić, gdy przewlekle głodzone zwierzęta otrzymują duży bolus łatwo przyswajalnych węglowodanów bez odpowiedniej ilości niezbędnych składników odżywczych ograniczających tempo, w szczególności tiaminy, potasu i magnezu . Wewnątrzkomórkowe przesunięcie tych składników odżywczych może powodować szybkie i głębokie objawy kliniczne, prowadzące do śmierci, jeśli nie są leczone.

Witamina B1 (Tiamina)

Co to jest witamina B2 (ryboflawina)?
Witamina B2 , zwana również ryboflawiną, jest niezbędną witaminą rozpuszczalną w wodzie. Ryboflawina jest wchłaniana przez błonę śluzową jelita głównie poprzez transport aktywny, z minimalną dyfuzją bierną. Ryboflawina wewnątrzkomórkowa lub osocza jest zazwyczaj związana z białkiem. Ryboflawina nie jest magazynowana w organizmie i jest swobodnie filtrowana przez kanaliki nerkowe.

Dlaczego to jest ważne?
Ryboflawina jest składnikiem koenzymów mononukleotydu flawiny (FMN) i dinukleotydu flawiny adeniny (FAD). Jest również niezbędnym składnikiem enzymu reduktazy glutationowej.

Role w ciele
Koenzymy FMN i FAD to odgrywa rolę katalizatora w reakcji redoks, takich jak przekształcenie retinolu w aktywny metabolit, kwas retinowy, tryptofan do niacyny i pirogronian z a-ketoglutaranu i są kofaktory w łańcuchu transportu elektronów. Ryboflawina jest również składnikiem enzymu antyoksydacyjnego, reduktazy glutationowej.

Witamina B2 (Ryboflawina)

Co to jest witamina B3 (niacyna)?
Witamina B 3, zwana również niacyną, jest niezbędną witaminą rozpuszczalną w wodzie, która uczestniczy jako kofaktor w metabolizmie glukozy, kwasów tłuszczowych i aminokwasów. Termin niacyna jest używany do opisania wielu związków, które mają aktywność biologiczną związaną z nikotynamidem, w tym kwas nikotynowy i różne struktury nukleotydów pirydynowych. Kwas nikotynowy i dinukleotyd nikotynamidoadeninowy (NAD) oraz fosforan dinukleotydu nikotynamidoadeninowego (NADP) są metabolizowane do nikotynamidu w świetle jelita i wchłaniane przez błonę śluzową jelita poprzez transport za pośrednictwem nośnika lub dyfuzję bierną. Po wejściu do enterocytu nikotynamid jest uwalniany jako wolny nikotynamid lub przekształcany w NAD do wykorzystania przez komórkę. Pochodne niacyny są filtrowane przez kanaliki nerkowe, z aktywną reabsorpcją w okresach niskiego spożycia.

Jak większość zwierząt, psy potrafią syntetyzować pewną ilość niacyny z tryptofanu – aminokwasu egzogennego. Metabolit tryptofanu α-amino-β-karboksymukonowy-ε-semialdahyd może być wykorzystany w jednym z dwóch szlaków; może być degradowane przez pikolinowego karboksylazy z wytworzeniem acetylo-CoA i CO 2 albo może być wykorzystywane do wytwarzania amidu kwasu nikotynowego. Koty, w przeciwieństwie do psów, nie są w stanie syntetyzować znacznych ilości niacyny z tryptofanu, ponieważ mają bardzo wysoką aktywność enzymu karboksylazy pikolinowej, co powoduje szybki katabolizm trypofanu do acetylo-CoA i CO 2. Jako takie, koty wymagają preformowanej niacyny w diecie.

Dlaczego to jest ważne?
Niacyna jest stosowana w reakcjach oksydacyjno-redukcyjnych obejmujących katabolizm glukozy, kwasów tłuszczowych, ciał ketonowych i aminokwasów. Przewlekły niedobór niacyny powoduje szereg objawów klinicznych, od zapalenia skóry i owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, po biegunkę i śmierć. Ten stan był pierwotnie nazywany czarnym językiem u psów i był używany jako model do zrozumienia i zapobiegania pelagrze (tj. niedoborowi niacyny) u ludzi.

Role w ciele
Funkcja metaboliczna: Pochodne niacyny, NAD i NADP, są wymaganymi kofaktorami w reakcjach dehydrogenazy/reduktazy. Ogólnie rzecz biorąc, NAD jest używany w reakcjach katabolicznych obejmujących metabolizm glukozy, kwasów tłuszczowych, ketonów i aminokwasów, podczas gdy NADP jest używany w syntezie lipidów i cholesterolu. Zarówno NAD, jak i NADP działają również jako donory elektronów do dinukleotydu flawino-adeninowego pochodnej ryboflawiny (FAD) w mitochondrialnym łańcuchu transportu elektronów podczas produkcji adenozynotrifosforanu (ATP).
Zastosowania terapeutyczne: Wykazano, że suplementacja wysokimi dawkami niacyny zmniejsza lipoproteinę o niskiej gęstości (LDL) i lipoproteinę o bardzo niskiej gęstości (VLDL), jednocześnie zwiększając stężenie cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL) u ludzi. Suplementacja niacyną jest sugerowana jako leczenie zmniejszające hipercholesterolemię u psów i wykazano, że zmniejsza syntezę VLDL u otyłych psów.

Witamina B3 (Niacyna)

Co to jest witamina B4 (Cholina)?
Cholina, określana również jako witamina B4, jest uważana za niezbędną substancję witaminopodobną dla psów i kotów. Jest rozpuszczalny w wodzie i często zawarty w mieszankach suplementów witamin z grupy B. Większość zwierząt jest w stanie endogennie syntetyzować część choliny podczas degradacji fosfolipidów w wątrobie. Wolna cholina jest uwalniana podczas metabolizmu fosfotydylocholiny i sfingomieliny, które następnie mogą być ponownie włączone do nowego fosfolipidu lub wykorzystane jako cholina, lub metabolit choliny, betaina.

Dlaczego to jest ważne?
Cholina jest ważnym pośrednikiem w reakcjach obejmujących oddawanie metylu. Jest także składnikiem fosfolipidów błonowych oraz neuroprzekaźnika acetylocholiny.

Role w ciele
Transfer metylu: Cholina zawiera trzy grupy metylowe (w porównaniu z jedną w s-adenozylometioninie lub metioninie), a jej aktywny metabolit betaina działa jako donor metylu w reakcjach takich jak konwersja homocysteiny do metioniny. Na zapotrzebowanie na cholinę wpływa całkowity metabolizm grup metylowych oraz przyjmowanie innych związków zawierających metyl, takich jak s-adenozylometionina i betaina.
Fosfolipid: Fosfotydylocholina jest jednym z najobficiej występujących fosfolipidów błonowych w organizmie. Zapewnia strukturę błonom komórkowym i jest niezbędny do tworzenia lipoprotein o bardzo małej gęstości (VLDL) w wątrobie. Fosfolipidy są również zaangażowane w transdukcję sygnału między komórkami.
Neuroprzekaźnik: niewielka część dziennego zapotrzebowania na cholinę jest dalej acetylowana, tworząc acetylocholinę.

Witamina B4 (Cholina)

Co to jest witamina B5 (kwas pantotenowy)?
Witamina B5, zwana również kwasem pantotenowym, jest niezbędną witaminą rozpuszczalną w wodzie stosowaną w metabolizmie energetycznym. Kwas pantotenowy jest integralnym składnikiem koenzymu A, który jest syntetyzowany u zwierząt w szeregu etapów obejmujących początkową fosforylację do 4′-fosforanu kwasu pantotenowego katalizowaną przez kinazę pantotenianową, podstawowy etap regulacyjny syntezy koenzymu A (CoA). Kwas pantotenowy w diecie jest szeroko rozpowszechniony w wielu produktach spożywczych i zwykle znajduje się jako składnik CoA, syntetazy acylo-CoA lub acylowych białek nośnikowych. Wszystkie te formy są hydrolizowane do kwasu pantotenowego w świetle jelita, zanim zostaną wchłonięte przez transport za pośrednictwem nośnika przez błonę śluzową. Kwas pantotenowy jest następnie transportowany we krwi w postaci czerwonych krwinek do tkanek docelowych. Kwas pantotenowy jest filtrowany przez kanaliki nerkowe, z aktywną reabsorpcją w okresach niskiego spożycia.

Dlaczego to jest ważne?
Kwas pantotenowy jest integralnym składnikiem koenzymu A (CoA), który jest kluczowym substratem w metabolizmie energetycznym, a także jest niezbędny do syntezy niektórych białek i kwasów tłuszczowych.

Role w ciele
Metabolizm energetyczny: kwas pantotenowy jako CoA tworzy acetylo-CoA, który kondensuje się ze szczawiooctanem, tworząc cytrynian w cyklu kwasów trikarboksylowych (TCA) podczas utleniania glukozy i kwasów tłuszczowych.
Reakcje syntezy: Acetyl-CoA jest używany do tworzenia sukcynylo-CoA do syntezy pierścienia porfirynowego w hemoglobinie; CoA zaangażowany w syntezę acetylocholiny, ciał ketonowych, kwasów tłuszczowych, cholesterolu i witaminy D.

Witamina B5 (Kwas Pantotenowy)

Co to jest witamina B6 (pirydoksyna)?
Witamina B6, powszechnie nazywany pirydoksyny, jest niezbędne witaminy rozpuszczalne w wodzie. Stosuje się jako kofaktor w wielu reakcjach enzymatycznych. Witamina B6 w diecie występuje jako pirydoksyna, pirydoksal i pirydoksamina, z których wszystkie są hydrolizowane przez fosfatazę przed absorpcją przez śluzówkę jelit przez pasywną dyfuzję. Gdy w enterocycie hydrolizowany witaminy B6 pochodna jest fosforylowana przez kinazy pirydoksyny i transportowany do wątroby, do dalszego metabolizmu do jego postaci aktywnej, pirydoksal-5-fosforan (PLP). W wątrobie PLP wiąże się z albuminąa następnie transportowane do tkanek docelowych. Duże stężenia pirydoksyny znajdują się w mięśniach, ale ta depot nie jest dostępna w okresach niedoboru witaminy B6 i jest uwalniana tylko podczas katabolizmu mięśni. Witamina B6 pochodne swobodnie przesączono przez kanaliki nerkowe.

Dlaczego to jest ważne?
Aktywną formą witaminy B6 PLP, bierze udział w wielu reakcjach z udziałem aminową metabolizm kwasu (np. aminotransferaz, dekarboksylazy, racemizations), jak również różnymi drogami syntetycznymi i glukoneogenezy.

Role w ciele
Witamina B6 jako PLP jest niezbędnym kofaktorem fosforylazy glikogenu podczas glukoneogenezy. Jest również kofaktorem w transferazie seryny palmitoilowej stosowanej w syntezie sfingolipidów, kofaktorem w syntentazie kwasu γ-aminolewulinowego, pierwszym i ograniczającym szybkość etapie syntezy hemu. PLP jest również niezbędny do syntezy tauryny, dopaminy, histaminy i norepinefryny oraz bierze udział w wielu etapach konwersji tryptofanu do niacyny.

Witamina B6 (Pirydoksyna)

Co to jest witamina B7 (biotyna)?
Witamina B7, zwana również biotyną, jest niezbędną witaminą rozpuszczalną w wodzie. Biotyna jest aktywnie transportowana przez błonę śluzową jelita z minimalną dyfuzją bierną i zwykle występuje jako wolna biotyna w osoczu. Biotyna nie jest magazynowana w organizmie i jest swobodnie filtrowana przez kanaliki nerkowe.

Dlaczego to jest ważne?
Jedyną znaną funkcją biotyny jest składnik enzymów karboksylazy, które biorą udział w metabolizmie energetycznym. W normalnych warunkach endogenna produkcja biotyny na drodze syntezy bakterii w przewodzie pokarmowym jest wystarczająca do zaspokojenia wymagań metabolicznych.

Role w ciele
Biotyna jest niezbędnym składnikiem 4 enzymów karboksylazy:

Karboksylaza pirogronianowa, która podczas metabolizmu węglowodanów przekształca pirogronian do szczawiooctanu (OAA);
karboksylaza acetylo-CoA, która jest etapem enzymu ograniczającego szybkość konwersji acetylo-CoA do malonylo-CoA w syntezie kwasów tłuszczowych;
karboksylaza propionylo-CoA, która karboksyluje propionylo-CoA (z metabolizmu aminokwasów, kwasów tłuszczowych lub węglowodanów) do metylomalonylo-CoA; oraz
karboksylaza 3-metylokrotonylo-CoA, która działa na szlaku katabolicznym leucyny.

Witamina B7 (Biotyna)

Co to jest witamina B9 (kwas foliowy)?
Witamina B9, zwany również jako kwas foliowy, jest niezbędny. Są to witaminy rozpuszczalne w wodzie. Kwas foliowy w diecie jest hydrolizowany przez enzymy jelitowe rąbka szczoteczkowego i wchłaniany do enterocytów zarówno poprzez transport za pośrednictwem nośnika, jak i dyfuzję bierną. Kwas foliowy jest dalej metabolizowany w enterocytach do 5-metylotetrahydrofolianu i uwalniany do krążenia wrotnego. Krążący 5-metylotetrahydrofolian jest następnie wychwytywany przez wątrobę, gdzie jest zatrzymywany lub uwalniany z powrotem do krążenia. Pochodne kwasu foliowego są filtrowane przez kanaliki nerkowe, z aktywną reabsorpcją w okresach niskiego spożycia.

Dlaczego to jest ważne?
Kwas foliowy jest kofaktorem stosowanym w transferze jednego węgla w metabolizmie aminokwasów i nukleotydów.

Role w ciele
Metabolizm aminokwasów: kofaktory kwasu foliowego są wykorzystywane do wzajemnej konwersji seryny i glicyny, katabolizmu histydyny oraz regeneracji metioniny poprzez oddanie grupy metylowej do homocysteiny.
Synteza nukleotydów: Pochodne kwasu foliowego są niezbędne do syntezy puryn, a także działają jako kofaktory dla syntazy tymidylanowej i reduktazy dihydrofolianowej stosowanej w syntezie tyminy. Syntaza tymidylanowa i reduktaza dihydrofolianowa mają wysoką ekspresję w tkance replikującej.
Cel terapeutyczny: Antagonista kwasu foliowego, metotreksat, stosowany w leczeniu niektórych rodzajów raka, jest selektywnym inhibitorem reduktazy dihydrofolianowej.

Witamina B9 (Kwas Foliowy)

Co to jest witamina B12 (kobalamina)?
Witamina B12 jest niezbędną, rozpuszczalną w wodzie witaminą zawierającą kobalt. Kobalamina jest preferowaną nazwą dla rodziny witamin znane jako witamina B12. Jest syntetyzowana przez bakterie w jelicie grubym kotów i psów, jednak miejsce syntezy znajduje się w ogonie do miejsca wchłaniania, co czyni kobalaminę niezbędnym składnikiem pokarmowym. Kobalamina w diecie wiąże się z białkiem jako metylokobalamina lub adenozylokobalamina i musi zostać rozszczepiona, a następnie związana z endogennie syntetyzowaną glikoproteiną zwaną czynnikiem wewnętrznym (IF). Czynnik wewnętrzny wytwarzany jest w żołądku i trzustce psów, ale wyłącznie w trzustce u kotów. Receptory śluzówkowe dla IF znajdują się w najwyższym stężeniu w jelicie krętym psów i kotów. Po związaniu IF kobalamina jest dysocjowana i wchłaniana przez enterocyt, gdzie jest następnie wiązana głównie z inną glikoproteiną (transkobalaminą II) w celu transportu we krwi. Kobalamina jest głównie magazynowana w wątrobie i swobodnie wydalana przez kanaliki nerkowe.

Dlaczego to jest ważne?
Kobalamina w postaci metylokobalaminy i adenozylokobalaminy są kofaktorami niezbędnymi do reakcji związanych z transferem węgla i metabolizmem kwasów tłuszczowych.

Role w ciele
Przenoszenie węgla: Kobalamina jest kofaktorem dla syntazy metioniny, używanym do przenoszenia grupy metylowej do homocysteiny i regeneracji metioniny i tetrahydrofolianu.
Metabolizm propionianu: Propionyl-CoA powstaje podczas katabolizmu określonych aminokwasów (tj. izoleucyny, waliny, metioniny i treoniny) oraz mitochondrialnej B-oksydacji nieparzystych kwasów tłuszczowych. Propionylo-CoA jest następnie przekształcany w metylomalonylo-CoA przez zawierający biotynę enzym karboksylazę propionylo-CoA. Enzym zależny od kobalaminy, mutaza metylomalonylo-CoA, następnie przekształca metylomalonylo-CoA w sukcynylo-CoA, który może zasilać cykl kwasu trikarboksylowego (TCA), być stosowany do syntezy hemu lub jako szkielet węglowy do glukoneogenezy.

Witamina B12 (Kobalamina)

Opis wkrótce

Sprawdź gdzie występuje – Witamina C (Kwas Askorbinowy)

Co to jest witamina D (cholekalcyferol)?
Witamina D jest niezbędną witaminą rozpuszczalną w tłuszczach. Występuje w diecie w jednej z dwóch postaci: witaminy D3 pochodzenia zwierzęcego (cholekalcyferol) lub witaminy D2 pochodzenia roślinnego (ergokalcyferol) . Obie formy są włączane do mieszanych miceli z tłuszczem pokarmowym i wchłaniane przez dyfuzję przez powierzchnię śluzówki jelita cienkiego . Wchłonięta witamina D jest uwalniana do układu limfatycznego i transportowana do wątroby, gdzie przechodzi pierwszy z dwóch etapów hydroksylacji. Z wątroby witamina D jest następnie transportowana do nerekw drugim i ostatnim etapie hydroksylacji z wytworzeniem kalcytriolu. Kalcytriol jest biologicznie aktywną formą witaminy D, która wspomaga równowagę wapnia w organizmie . Ludzie są w stanie syntetyzować witaminę D poprzez konwersję 7-dehydrokalcyferolu (prekursora cholesterolu) do cholekalcyferolu, gdy skóra jest narażona na promieniowanie ultrafioletowe (UV), ale ani psy, ani koty nie są w stanie syntetyzować odpowiedniego poziomu witaminy D przy ekspozycji na promieniowanie UV ze względu na wysoką aktywność 7-dehydrokalcyferolu-Δ7 reduktazy.

Dlaczego to jest ważne?
Witamina D odgrywa kluczową rolę w regulacji homeostazy Ca i P.

Role w ciele
Homeostaza wapnia: W wątrobie witamina D w diecie jest hydroksylowana do 25-hydroksywitaminy D przez enzym 25-hydroksylazę. Jest to pierwszy krok w aktywacji witaminy D, a 25-hydroksywitamina D jest następnie wiązana z białkiem wiążącym witaminę D i uwalniana do krążenia. Związana z białkiem 25-hydroksywitamina D jest transportowana do nerek w drugim i ostatnim etapie aktywacji. Nefrowa hydroksylaza 1α-25 znajduje się w kanaliku proksymalnym nefronu i przekształca 25-hydroksywitaminę D w 1,25-hydroksywitaminę D (tj. kalcytriol). Ten enzym nerkowy jest pod kontrolą PTH . W okresach niskiego stężenia krążącego zjonizowanego wapnia gruczoł przytarczyczny uwalnia PTH, który z kolei stymuluje aktywność hydroksylazy 1α-25 do produkcji większejkalcytriol . Niskie stężenie krążącego PTH skutkuje niską aktywnością hydroksylazy 1α-25. Istnieją dwie główne tkanki docelowe dla kalcytriolu: nabłonek jelitowy i kość . W enterocytach kalcytriol stymuluje produkcję szeregu białek, w tym kalbindyny, białka wiążącego wapń, co ułatwia pobieranie wapnia z diety. Receptory kalcytriolu znajdują się również na osteoblastach w kościach. Wiązanie kalcytriolu do receptorów osteoblastycznych stymuluje produkcję cytokin regulujących odkładanie się minerałów i aktywność osteoklastyczną.

Sprawdź gdzie występuje – Witamina D (Cholekalcyferol)

Co to jest witamina E (α-tokoferol)?
Witamina E to kategoria niezbędnych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, zwanych tokoferolami . W naturze występują cztery stereoizomery tokoferoli (α, β, γ i δ). Spośród nich najwyższą aktywność biologiczną ma α-tokoferol . Podobnie jak inne witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, witamina E jest włączana do mieszanych miceli wraz z tłuszczem pokarmowym i wchłaniana przez dyfuzję przez powierzchnię śluzówki jelita cienkiego . Wchłonięta witamina E jest następnie włączana do chylomikronów i uwalniana do układu limfatycznego w celu transportu do wątroby , chociaż zachodzi również pewna absorpcja do krążenia wrotnego. W wątrobie selektywne białka wiążące α-tokoferol będą włączać α-tokoferol dolipoproteiny o bardzo małej gęstości (VLDL); Białka wiążące α-tokoferol mają jedynie ograniczone wiązanie izomerów β-, γ- lub δ. Powstałe VLDL obciążone α-tokoferolem transportują α-tokoferol w całym organizmie. Witamina E jest wydalana głównie z żółcią z kałem, chociaż znaczne ilości metabolitu kwasu α-tokoferowego mogą być również tracone z moczem.

Dlaczego to jest ważne?
Witamina E jest przeciwutleniaczem, który chroni błony komórkowe przed peroksydacją lipidów przez wolne rodniki.

Role w ciele
Przeciwutleniacz: Reaktywne formy tlenu (np. nadtlenek, ponadtlenek i rodniki tlenku azotu) powstają podczas normalnego oddychania komórkowego. Te wolne rodniki mogą powodować uszkodzenia związanych z błoną wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA) oraz kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA) . Błona i wewnątrzkomórkowa witamina E jest w stanie przekazać elektron wodorowy, aby zapobiec lub zatrzymać propagację tego uszkodzenia komórkowego. Utlenione α-tokoferole mogą być regenerowane w komórce przez inne układy antyoksydacyjne, takie jak glutation i witamina C.
Sygnalizacja komórkowa: Oprócz roli przeciwutleniacza, α-tokoferol jest również inhibitorem kinazy białkowej C w płytkach krwi . Obecność wysokich stężeń α-tokoferolu w komórkach śródbłonka zmniejsza również wewnątrzkomórkowe i naczyniowe cząsteczki adhezyjne. Połączenie tych dwóch efektów może spowodować zahamowanie agregacji płytek.

Sprawdź gdzie występuje – Witamina E (Alfa Tokoferol)

Co to jest witamina K (menachinon-7, MK-7)?
Witamina K to kategoria niezbędnych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, które składają się z pierścieni naftachinonu z alifatycznymi łańcuchami bocznymi. Występują naturalnie w diecie jako jedna z dwóch form: witamina K1 pochodzenia roślinnego (filochinon) lub witamina K2 pochodzenia zwierzęcego (menachinon-7 lub MK-7) , ta ostatnia pochodzi z syntezy bakteryjnej w przewód pokarmowy. Witamina K3 (menadion) jest związkiem syntetycznym, często stosowanym jako suplement diety w paszach dla zwierząt. Jednak ta forma witaminy K (menadion) nie jest aktywna biologicznie, dopóki nie zostanie przekształcona w witaminę K2 (MK-7) przez drobnoustroje jelitowe przed wchłonięciem. Witamina K jest włączana do mieszanych miceli wraz z tłuszczem pokarmowym i wchłaniana przez dyfuzję przez powierzchnię śluzówki jelita cienkiego . Po dostaniu się do enterocytów wchłonięta witamina K jest włączana do chylomikronów i uwalniana do układu limfatycznego w celu transportu do wątroby . Witamina K jest wydalana głównie z żółcią z kałem, chociaż znaczne ilości są również wydalane z moczem.

Dlaczego to jest ważne?
Witamina K jest ważna dla prawidłowego krzepnięcia krwi i tworzenia kości . W normalnych warunkach endogenna synteza bakteryjna witaminy K w przewodzie pokarmowym jest wystarczająca do zaspokojenia wymagań metabolicznych.

Role w ciele
Czynniki krzepnięcia: alifatyczny łańcuch boczny na MK-7 służy jako substrat dla karboksylazy γ-glutamylowej, która powoduje karboksylację reszt glutamylowych na protrombinie (tj. czynniku II), a także reszt glutamylowych na czynnikach krzepnięcia VII, IX, X. Ta karboksylacja ułatwia wiązanie Ca 2+ i aktywację tych białek, co inicjuje kaskadę krzepnięcia. Dekarboksylowany MK-7 tworzy epoksyd witaminy K, który musi zostać poddany recyklingowi w reakcji z reduktazą epoksydu witaminy K w wątrobie.
Zdrowie kości: Osteokalcyna jest wydzielana przez osteoblasty i jest drugim co do wielkości białkiem w kościach. Reszty glutamylowe na osteokalcynie są karboksylowane przez enzymy karboksylazy zależne od witaminy K i umożliwiają wiązanie Ca2 +, a następnie tworzenie hydroksyapatytu w kości.

Sprawdź gdzie występuje – Witamina K (Menachinon-7, Mk-7)

Aminokwasy są składnikami strukturalnymi białek we wszystkich roślinach, zwierzętach i grzybach. Aminokwasy są uważane za niezbędne (niezbędne) lub zbędne (niekonieczne).

Niezbędne aminokwasy to te, które są wymagane w postaci wstępnie wytworzonej w diecie, ponieważ zwierzę albo nie ma szlaku metabolicznego do syntezy danego aminokwasu, albo nie jest w stanie wytworzyć wystarczających ilości do wzrostu i normalnych funkcji fizjologicznych/biochemicznych.
Nieistotne aminokwasy to te, które mogą być wytwarzane endogenne z dostępnych źródeł azotu i węgla.

Aminokwasy które mogą występować w naszych karmach Lizyna, Metionina , Tauryna .

Aminokwasy

Co to jest lizyna?
Jest niezbędnym aminokwasem i jest zaliczana do aminokwasów ketogennych i zawiera długi, dodatnio naładowany łańcuch boczny. Lizyna pokarmowa jest wchłaniana przez transporter dwuzasadowych aminokwasów w jelicie cienkim (szczególnie w jelicie czczym), a z osocza jest aktywnie wchłaniana ponownie w kanaliku proksymalnym nerki.

Dlaczego to jest ważne?
Lizyna i związki zawierające lizynę, takie jak hydroksylizyna występująca w kolagenie; odgrywają ważną rolę w strukturze drugorzędowej białek; dodatnio naładowany łańcuch boczny jest używany do wiązania z innymi cząsteczkami, takimi jak DNA podczas replikacji; a acetylacja lizyny również odgrywa rolę w regulacji metabolizmu komórkowego. Odziedziczone defekty transportera dla aminokwasów dwuzasadowych mogą skutkować słabą absorpcją lizyny (jak również innych aminokwasów dwuzasadowych cystyną, ornityną i argininą) z błony śluzowej jelita oraz słabą reabsorpcją lizyny osocza w kanalikach nerkowych.

Role w ciele
Odgrywa kluczową rolę w określaniu struktury drugorzędowej białek. Jest prekursorem hydroksylizyny, kluczowego składnika kolagenu, oraz karnityny, która odgrywa ważną rolę w metabolizmie energetycznym, transportując kwasy tłuszczowe do mitochondriów.

Sprawdź gdzie występuje – Lizyna

Co to jest metionina i cysteina?
Metionina i cysteina to aminokwasy zawierające siarkę. Cysteina jest syntetyzowana endogenne z metioniny, a produkcja cysteiny odpowiada w przybliżeniu za połowę zapotrzebowania na metioninę w diecie. W tym szlaku metionina jest przekształcana w homocysteinę, która z kolei przekazuje grupę siarkową serynie (nieistotny aminokwas), aby ostatecznie utworzyć cysteinę. Chociaż metionina, ale nie cysteina, jest uważana za niezbędny aminokwas, dodatek cysteiny w diecie „oszczędza” i zmniejsza metaboliczne zapotrzebowanie na metioninę.

Metionina jest aminokwasem obojętnym, podczas gdy cysteina jest zasadowa; zarówno metionina, jak i cysteina są glukoneogenne. Cysteina łatwo reaguje ze sobą i innymi tiolami (tj. związkami zawierającymi siarkę), a cystyna powstaje z wiązania dwusiarczkowego między dwiema cząsteczkami cysteiny. Większość cysteiny w osoczu znajduje się w rzeczywistości jako cystyna.

Metionina pokarmowy jest pochłaniana przez transporter obojętnego aminokwasu w jelicie cienkim (szczególnie jelicie czczym) i metioniny w osoczu aktywnie reabsorbowany w kanaliku proksymalnym z nerki; Cysteina i cystyna pochodząca z pożywienia są wchłaniane w jelicie cienkim i aktywnie ponownie wchłaniane w kanaliku proksymalnym nerki za pośrednictwem transportera dwuzasadowych aminokwasów.

Dlaczego są ważne?
Zarówno metionina, jak i cysteina są włączone do białka strukturalnego i są niezbędne do prawidłowego wzrostu. Siarkowe łańcuchy boczne pomagają stabilizować drugorzędowe i trzeciorzędowe struktury białkowe. Metionina wchodzi w skład koenzymu S-adenozylometioniny, który wpływa i reguluje aktywność szeregu procesów replikacji enzymatycznej i komórkowej.

Odziedziczone defekty transportera dla aminokwasów dwuzasadowych mogą skutkować słabą absorpcją cyst(e)iny (jak również innych aminokwasów dwuzasadowych lizyny, ornityny i argininy) z błony śluzowej jelit oraz słabej reabsorpcji w kanalikach nerkowych. W przeciwieństwie do lizyny, ornityny i argininy cystyna nie jest rozpuszczalna w moczu i łatwo tworzy kryształy i kamienie. Cystynurię i związane z nią bolesne oddawanie moczu oraz niedrożność dróg moczowych z powodu kamicy cystynowej opisano u nowofundlandów, buldogów angielskich i jamników. Zwiększone spożycie DL-metioniny (zarówno w diecie, jak i jako suplement) było stosowane w leczeniu sterylnych krystalurii struwitowych i kamicy moczowej. Utlenianie siarki zawartej w diecie zwiększa wydalanie z moczem amonu (NH 4 +), powodując bardziej kwaśne pH moczu.

Role w ciele
Metionina jest częścią koenzymu s-adenozylo metioniny, który poprzez swoją zdolność do przenoszenia i metylowania innych substratów jest w stanie modyfikować aktywność szeregu różnych procesów metabolicznych, w tym kwasów nukleinowych, białek, lipidów i metabolitów wtórnych); jest także składnikiem białka i prekursorem cysteiny.

Cysteina łatwo tworzy wiązania siarczkowe z innymi grupami tiolowymi stabilizującymi strukturę drugorzędową i trzeciorzędową w białkach, takich jak włosy, glutation i insulina; i działa jako dawca siarki dla choliny, niezbędnego składnika odżywczego podobnego do witamin. Cysteina jest prekursorem tauryny u psów, jednak koty mają niską aktywność wątrobowej dioksygenazy cysteinowej i dekarboksylazy sulfinianowej cysteiny (dwóch kluczowych enzymów w konwersji cysteiny do tauryny) i wymagają w diecie preformowanego źródła tauryny. Cysteina jest także prekursorem kotliny, feromonu moczu wytwarzanego przez koty, który nadaje moczowi kota charakterystyczny aromat.

Metionina i Cysteina

Co to jest tauryna?
Tauryna (kwas 2-aminoetanosulfonowy) to naturalnie występujący kwas sulfonowy wytwarzany w wątrobie jako końcowy produkt metabolizmu cysteiny . Tauryna nie jest włączana do białek, ale jest wolna w tkankach zwierzęcych; najwyższe stężenia występują w mózgu , sercu i szkieletowych mięśni . Chociaż powszechnie określany jako aminokwas, nie zawiera grupy karboksylowej i nie jest klasyfikowany jako prawdziwy aminokwas. Psy potrafią syntetyzować taurynę z prekursorów diety i zazwyczaj są w stanie wytwarzać ilości wystarczające do zaspokojenia codziennych potrzeb. Koty nie są w stanie wyprodukować odpowiedniej ilości tauryny, aby zaspokoić zapotrzebowanie, dlatego w diecie wymagana jest wstępnie przygotowana tauryna.

Dlaczego to jest ważne?
Znaczenie tauryny wiąże się z jej rolą w wielu różnych układach narządów, zwłaszcza w mózgu i sercu. Niedobór skutkuje poważnymi, a czasem nieodwracalnymi stanami. Dlatego ważne jest, aby rozumieć, w jaki sposób zwierzęta mogą rozwijać się z niedoborami i być świadomym strategii unikania lub leczenia niedoborów.

Role w ciele
Tauryna jest używana do sprzęgania kwasów żółciowych w sole żółciowe zarówno u psów, jak i kotów. Koty używają tauryny tylko do tworzenia soli żółciowych, podczas gdy psy są w stanie sprzęgać kwasy żółciowe z tauryną lub glicyną, w zależności od dostępności jednego z aminokwasów. Koty nie są w stanie zmienić koniugacji na glicynę, podobnie jak psy i inne gatunki, i mają bezwzględną utratę tauryny w kale. Sole żółciowe są rozprzęgane w świetle jelita przez bakterie, a rozprzęgnięte kwasy żółciowe wracają do wątroby przez krążenie jelitowo-wątrobowe. Tauryna jest następnie albo wchłaniana przez enterocyty, wydalana z kałem, albo dalej wykorzystywana przez bakterie jelitowe.
Tauryna odgrywa również rolę w prawidłowej funkcji siatkówki i mięśnia sercowego, osmoregulacji, agregacji płytek krwi, modulacji przepływu wapnia w komórkach, reprodukcji i odpowiedzi immunologicznej.

Istnieją trzy ustalone zespoły kliniczne związane z niedoborem tauryny:

Centralne zwyrodnienie siatkówki kota (FCRD)
Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM)
Niewydolność reprodukcyjna.

Sprawdź gdzie występuje – Tauryna

Nasze karmy zawierają mięso takie jak :
Białą Ryba, Dziczyzne, Indyka, Jagnięcinę, Kaczkę, Kurczaka, Łososia, Mintaja, Pstrąga, Śledźa, Tuńczyka i Wołowine.

Mięso

Biała ryba oprócz tego, że jest doskonałym źródłem białka, to dostarcza witaminy z grupy B (B6, B12),  ale również niacynę i kwasy tłuszczowe omega-3,  poprawiające kondycję sierści, skóry oraz stawów.

Sprawdź gdzie występuje – Biała Ryba

Opis wkrótce

Sprawdź gdzie występuje – Dziczyzna

Mięso z indyka stanowi wspaniałe źródło białka bogatego w  potrzebne aminokwasy.  Dodatkowo nie zawiera dużych ilości tłuszczu, a jednocześnie ma  liczne składniki odżywcze, którymi są selen, potas oraz ryboflawina.
Mięso indycze przy jednoczesnej  niskiej kaloryczności zawiera liczne składniki odżywcze.  Dzięki temu stosuje się go w diecie odchudzającej i przeciwdziałającej problemom trawiennym.  Indyk ma dobroczynny wpływ na działanie mózgu,  mięśni,  korzystnie wpływa na prawidłowy wzrost, co jest związane z wysoką zawartością pierwiastków tj. sód, żelazo, cynk i witaminami z grupy B.

Sprawdź gdzie występuje – Indyk

Jagnięcina jest mięsem bogatym w wiele składników odżywczych, a przede wszystkim w lekkostrawne białka.  Stanowi ona źródło witamin z grupy B,  głównie B12, ale również dostarcza spore ilości żelaza.  Są to składniki wspierające usprawnianie działania komórek krwi oraz komórek nerwowych.
Mięso jagnięce to przede wszystkim źródło  wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, hipoalergicznego białka,  jak również kwasów orotowy,  które działają wspomagająco na pracę wątroby.  W jej składzie znajdują się śladowe ilości pierwiastków, tj.  cynk, selen,  żelazo  oraz większość witamin wchodzących w skład grupy B.

Sprawdź gdzie występuje – Jagnięcina

Mięso z kaczki podobnie jak  pozostałe mięso drobiowe nie zawiera dużych ilości tłuszczu. Ma za to składniki odżywcze takie jak  cynk, selen,  żelazo i witaminy z grupy B sprzyjające zachowaniu kondycji fizycznej i ogólnego  dobrego samopoczucia.  Oprócz witamin z grupy B. Mięso z kaczki zawiera witaminy A i E oraz pierwiastki takie jak miedź, mangan, cynk, wapń, żelazo,  potas,  sód,  fosfor oraz magnez.  Ma więcej tłuszczu niż indyk oraz kurczak, dlatego jest doskonałym źródłem  nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Sprawdź gdzie występuje – Kaczka

Kurczak to bardzo popularne mięso stanowiące bogate źródło aminokwasów oraz białka przy jednocześnie małej zawartości tłuszczu. Dodatkowo zawiera wiele witamin oraz minerałów (żelazo, witaminy z grupy B) mające dobroczynny wpływ na ogólne samopoczucie i stan zdrowia.
Podobnie jak mięso z indyka, jest ono bardzo lekkostrawne, polecane dla zwierząt, u których pojawiają się problemy trawienne lub nadwaga. Zawartość odżywcza karmy wspomaga kondycję psychiczną, układ krążeniowy i nerwowy.

Sprawdź gdzie występuje – Kurczak

Mięso z łososia korzystnie wpływa na stan skóry,  stawy oraz sierść naszych zwierzaków, co zawdzięcza zawartości kwasów tłuszczowych omega-3.  Dzięki nim wasz pupil zachowa dobry stan umysłu i układu krwionośnego.  Dodatkowo zapewni mu źródło pełnowartościowego białka zawierającego oraz znaczne ilości fosforu, selenu i magnezu.

Sprawdź gdzie występuje – Łosoś

Ta ryba jest doskonałym źródłem fosforu, selenu oraz potasu.  Ma korzystny wpływ na wzrok i układ odpornościowy.

Sprawdź gdzie występuje – Mintaj

Jest bogaty w kwasy omega-3. Wspomagające działanie układu krążeniowego uraz mięśnia sercowego.  Jest doskonałym źródłem pełnowartościowego białka i zawieram składniki odżywcze takie jak:  magnez, selen, wapń, fosfor, potas, żelazo oraz witaminy z grupy B.

Sprawdź gdzie występuje – Pstrąg

Poprawia nastrój,  wzmacnia pamięć i koncentrację, przeciwdziała depresji, gdyż zwiększa poziom serotoniny. Dodatkowo ta ryba to doskonałe źródło witaminy A, D, E zapobiegającym powstawaniu chorób miażdżycowych.

Sprawdź gdzie występuje – Śledź

Białko, witaminy z grupy B oraz liczne minerały zawarte w tuńczyku, poprawiają samopoczucie oraz ogólny stan organizmu naszego pupila.  Tuńczyk to  ryba, która jest niskokaloryczna, a jednocześnie  w swoim składzie ma  kwasy tłuszczowe Omega-3, EPA i DHA wspierającą pracę serca oraz odporność.  Tuńczyk zawiera również witaminę  D oraz  składniki mineralne tj. magnez, potas, selen i fosfor.

Sprawdź gdzie występuje – Tuńczyk

Mięso wołowe użyte do naszej karmy pochodzi z bydła rasy Angus. Jest to rasa krów pochodząca z terenów północno-wschodniej Szkocji.  Uznawana jest za wołowinę najwyższej jakości.
Wysoka zawartość łatwo przyswajalnego białka zawarta w wołowinie wspomaga działanie układu nerwowego.  Zawdzięcza to również składnikom mineralnym,  gdyż dostarcza ona cynk, fosfor, żelazo, selen, witaminy z grupy B.

Sprawdź gdzie występuje – Wołowina

W naszych karmach występują między innymi warzywa i owoce takie jak:

Bataty, Ciecierzyca, Groszek, Marchewka, Morwa, Pomarańcza, Pulpa Buraczana, Soczewica, Szparagi, Ziemniaki i Żurawina.

Warzywa i Owoce

Bataty znane inaczej jako słodkie ziemniaki stanowią doskonały zamiennik zbóż, gdyż podobnie jak one stanowią doskonałe źródło błonnika pokarmowego, korzystnie wpływającego na działanie procesów trawiennych. Dlatego też karma z batatami jest polecana dla zwierząt uczulonych na produkty zbożowe. Ta propozycja jest lepsza pod względem właściwości odżywczych niż zwykłe ziemniaki. W swoim składzie bataty zawierają składniki mineralne takie jak: żelazo, magnez, potas, sód, wapń oraz fosfor, ale również witaminy z grupy B, witaminy A oraz C. Słodkie ziemniaki wspomagają równowagę cukru i redukcja insuloodpornosci.

Sprawdź gdzie występuje – Bataty

Roślina strączkowa stanowiąca bogate źródło białka roślinnego, fosforu, żelaza, wapnia oraz witamin z grupy B.

Sprawdź gdzie występuje – Ciecierzyca

Małe zielone ziarenka groszku, mają nieoceniony wpływ na zachowanie dobrego zdrowia dzięki licznym witaminom z grupy B oraz C, A, E i K. Groszek jest wspaniałym źródłem licznych składników mineralnych tj. molibden, mangan, selen, żelazo, potas, magnez, ale również aminokwasów. Jednym z nich jest tryptofan, który jest przez organizm transformowany w serotoninę nazywaną hormonem szczęścia.

Sprawdź gdzie występuje – Groszek

Dieta naszego pupila wzbogacona w marchewkę poprawi wygląd jego skóry oraz sierści, wzmacnia układ odpornościowy oraz poprawi jakość pracy serca. Beta-karoten zawarty w korzeniu tego pomarańczowego warzywa poprawi działanie wzroku, a przeciwutleniacze i witamina A poprawią funkcje wzrokowe.

Sprawdź gdzie występuje – Marchewka

Morwa ma działanie obniżające poziom cukru we krwi, zmniejszając przy tym ryzyko chorób miażdżycowych.  Kwercetyna zaś wspomaga gospodarkę węglowodanową oraz ich metabolizm.  Owoce morwy wspomagają pracę jelit i pomagają przy zaparciach oraz nieprzyjemnych bólach jelitowych. Dodawanie morwy do pokarmów sprzyja profilaktyce nowotworów,  wspiera diety odchudzające. Ma również działanie antybakteryjne. Dzięki temu, że zawiera duże ilości witaminy C i żelaza sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu odporności  waszego pupila.

Sprawdź gdzie występuje – Morwa

Wszyscy wiemy, że pomarańcza to  wspaniałe źródło witaminy C, która jest przeciwutleniaczem wpływający na prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego.  Dodatkowo zawiera bardzo dużo błonnika pokarmowego poprawiającego metabolizm oraz przemianę materii.  Dzięki dużej ilości potasu,  beta-karotenu, witamin z grupy B wspomaga stabilizacje ciśnienia krwi oraz rytm serca.

Sprawdź gdzie występuje – Pomarańcza

Zdecydowaliśmy, że jednym ze składników naszej  karmy będzie pulpa buraczana, która wspomaga formowanie się kału.  Wszystko to dzięki włóknom pokarmowym stymulującym rozwój flory bakteryjnej.  Buraki dodatkowo redukują poziom cholesterolu we krwi.

Sprawdź gdzie występuje – Pulpa Buraczana

Soczewica, podobnie jak groch, to roślina strączkowa zawierająca liczne węglowodany oraz białka roślinne odpowiadające za poziom energii naszego pupila.

Sprawdź gdzie występuje – Soczewica

Szparagi są znane ze swoich  dietetycznych właściwości oraz dużej zawartości licznych składników odżywczych poprawiając przy tym kondycję skóry i sierści.  Zawarte w nich glutation działa korzystnie na procesy układu odpornościowego oraz zachodzące w wątrobie oczyszczanie organizmu z toksyn.  Liczne witaminy takie jak A, K, C  oraz kwas foliowy wspomagają zachowanie dobrego zdrowia i samopoczucia.

Sprawdź gdzie występuje – Szparagi

Ziemniak to warzywo  mające dobroczynny wpływ na układ trawienny, a jednocześnie dostarczają niezbędnych węglowodanów odpowiadających za poziom energii życiowej.  Błonnik pokarmowy, który zawierają stanowi profilaktykę zaparć i nadmiernych wypróżnień.  Pomaga w stanach zapalnych i reguluje ciśnienie krwi.

Sprawdź gdzie występuje – Ziemniaki

Żurawina działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo,  dzięki czemu wspomaga działanie układu moczowego, walkę z infekcjami oraz niektórymi schorzeniami skórnymi i wrzodami żołądka.  Dzięki witaminie C,  K,  E  oraz dużej zawartości błonnika pokarmowego wpływa na utrzymanie dobrej kondycji zdrowotnej.

Sprawdź gdzie występuje – Żurawina

Nasze karmy zawierają również zioła, między innymi :
Juke, Koperek, Mięte, Rumianek oraz Siemię Lniane.

Zioła

Juka dodawana do pokarmów naszych pupili zmniejsza intensywność zapachu odpadów, gdy redukuje zawarty w nich amoniak.  Wspomaga procesy trawienne i usuwanie toksyn z organizmu.

Sprawdź gdzie występuje – Juka

Koper służy pomocniczo układowi trawiennemu,  niweluje bóle jelitowe,  zmniejsza występowanie gazów oraz wzdęć.

Sprawdź gdzie występuje – Koperek

Dobroczynne działanie mięty i wspomagające trawienie jest znany od dawna dlatego, zdecydowaliśmy się dodać ją do naszej karmy. Dodatkowo stanowi ona bogate źródło żelaza oraz witaminy A i C. Pomaga na występujące bóle brzucha, oraz brak apetytu, ma korzystne działanie układu pokarmowego. Wspomaga perystaltykę jelit, dlatego jest zalecana przy występujących schorzeniach wątrobowych jej niewielkiej niewydolności, zapaleniu pęcherza, niedrożności dróg żółciowych, czy zmniejszonym wytwarzanie żółci.

Sprawdź gdzie występuje – Mięta

Rumianek łagodzi niepokój, stres, bezsenność i jest uspakajający dla psów. Pomaga złagodzić zestresowane szczenię w bardziej zrelaksowanym stan. Może pomóc złagodzić rozstrój żołądka, chorobę zapalną jelit i wrzody żołądka. Również może pomóc uspokoić stan zapalny i podrażnioną skórę.

Sprawdź gdzie występuje – Rumianek

Siemię lniane wykorzystywane jest do poprawy kondycji sierści, gdyż jest bogate w kwasy tłuszczowe. Te małe ziarenka wykazują zdrowotny wpływ na działanie układu pokarmowego i wspomagają kontrolę poziomu glukozy we krwi.

Sprawdź gdzie występuje – Siemię Lniane